تأثیر داروی دپرنیل بر تمایز سلول های بنیادی به سلول های عصبی در شرایط آزمایشگاهی

سلول های p19 دودمانی از سلول های کارسینومای جنینی چند استعدادی هستند که قادرند به طور مداوم در محیط کشت حاوی سرم رشد نموده و برای تمایز به هر دو دودمان مزودرمی و اکتودرمی القا شوند. تمایز این سلول ها می تواند به وسیله داروهای غیرسمی کنترل شود. در صورت تیمار سلول های p19 با دپرنیل، این سلول ها به انواع سلولی مشابه با سلول های مشتق شده از نورواکتودرم تمایز می یابند. اثر ضد پارکینسونی دپرنیل توسط محققان مختلف گزارش شده است. از طرف دیگر، تمایل روز افزونی در کاربرد بالقوه درمان با سلول بنیادی در بیماری پارکینسون وجود دارد. از آنجایی که بسیاری از آسیب های مغزی به علت توانایی احیایی محدود شده بافت عصبی بالغ مقاوم به سیستم خودترمیمی هستند، سلول های بنیادی ابزاری مناسب برای غلبه بر این مشکل هستند. به این علت که سلول های بنیادی می توانند تعداد نامحدودی سلول جهت استفاده در سلول درمانی تولید کنند. یکی از سیستم های جنینی قدیمی برای استفاده از این روش، جنین جوجه است. گزارشات اخیر نشان داده است بسیاری از انواع سلول های بنیادی می توانند به جنین جوجه وارد شده و به انواع سلول های مختلف تمایز پیدا کنند، به طوری که به سلول های جوجه میزبان ملحق شوند. در این بررسی، دپرنیل برای القای تمایز عصبی در سلول های p19 پر توان ترانسفکت شده با gfp استفاده شده است. در این پژوهش سلول ها با استفاده از محیط کشت ?-mem حاوی 15 درصد سرم گاوی جنینی (fbs) کشت داده شدند. دوز القایی مناسب با استفاده از غلظت های مختلف دپرنیل (11-10- 6-10 مولار) بدست آمد. پاسخ مناسب در غلظت 8-10 مولار بود که برای مطالعات بعدی استفاده شده است. روش های مورفولوژیکی و ایمینوفلورسنس برای ارزیابی تمایز سلول های p19، کرزیل ویوله برای بررسی مورفولوژیکی، آنتی بادی های ضد سیناپتوفیزین و ضد بتا- توبولین iii برای تشخیص فنوتیپ عصبی سلول ها استفاده شد. سپس ما نورون ها ی مشتق شده از سلول های p19 را به درون مغز میانی جنین جوجه 68-72 ساعته پیوند زدیم. ما از آنتی بادی های ضد سیناپتوفیزین و ضد بتا- توبولین iii و ضد gfp با استفاده از روش ایمینوفلورسنس دوبل در تهیه شده از جنین جوجه جهت تشخیص و ردیابی مهاجرت نورون های gfp مثبت مشتق شده از سلول های p19 استفاده کردیم. نتایج نشان داد دپرنیل می تواند تمایز عصبی وابسته به دوز را در سلولهای p19 ترانسفکت شده با gfp القا کند. همچنین نورون های gfp مثبت مشتق شده از سلول های p19 می توانند در سیستم عصبی جنین جوجه مهاجرت کرده و با سلولهای بافت میزبان تشکیل سیناپس دهند.