شناسایی و رتبه بندی معیارهای طراحی و مدیریت پارک های جنگلی با استفاده از تکنیک فرایند تحلیل سلسله مراتبی (مطالعه موردی پارک جنگلی نهارخوران)

پارک های جنگلی به دلیل موقعیت مکانی مناسب، دسترسی، عوامل فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی، جذابیت ها و ویژگی های طبیعی می توانند یکی از بهترین گزینه ها برای برطرف کردن خواسته های تفرجی افراد باشند. با توجه به این مسأله که توسعه گردشگری عامل رشد اقتصادی، بالابردن سطح اشتغال و نظیر آن خواهد بود، بنابراین وجود یک سیستم ارزیابی و رتبه بندی برای طراحی و مدیریت هرچه بهتر این مکان ها لازم می باشد. یکی از روش های نوین و علمی برای رتبه بندی، روش تحلیل سلسله مراتبی است. برای این منظور ابتدا شاخص های موثر در طراحی و مدیریت پارک های جنگلی با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و نظریات کارشناسان و اساتید تعیین شده و معیارها در پنج گروه معیار اصلی به تفکیک 24 زیر معیار فرعی دسته بندی و در سه سطح طراحان، سیاستگذاران و تفرجگران به تفکیک چارک های درآمدی، با استفاده از روش ahp در محیط نرم افزارexpert choice وزن دهی و ارزش وزنی شاخص ها تعیین که در نتیجه تحقیق، اولویت معیارها در برنامه ریزی ها در گروه های تفرجگران در معیارهای اصلی به ترتیب: اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، فنی و محیط زیستی، و در زیرمعیارها بیشترین ارزش وزنی به زیرمعیار اشتغالزایی داده شده. در بین طراحان، رتبه بندی معیارها به صورت اجتماعی، محیط زیستی، فرهنگی، فنی و اقتصادی و در زیرمعیارها حفظ ارتباط شهروند با طبیعت بوده است. از دیدگاه سیاستگذاران، اولویت ها به صورت اجتماعی، فرهنگی، محیط زیستی، فنی و اقتصادی و در زیرمعیارها همانند طراحان بیشترین ارزش وزنی به شاخص حفظ ارتباط شهروند با طبیعت داده شده است. همچنین تعیین میزان حساسیت میان معیارهای اصلی در نرم افزار صورت گرفت که بیشترین میزان حساسیت در معیار اقتصادی بوده است. نتایج با بازه تغییرات کم، نشان دهنده قطعیت بالای پاسخگویان در انتخاب اولویت ها بوده است. در مرحله آخر وزن های بدست آمده، به روش آنتروپی شانون مورد بررسی قرار گرفت، که میزان تفاوت بین وزن های بدست آمده با وزن های اولیه، تغییراتی را در اولویت ها موجب نشده ولی حساسیت بالای تفرجگران نسبت به معیار محیط زیستی، طراحان به معیار اقتصادی و سیاستگذاران به معیار اجتماعی را نشان می دهد.