بررسی میزان الاژیک اسید در پوست و آب میوه ی هفت رقم انار (l . punica granatum) و تغییرات آن طی انبارداری

: انار درختچه ای نیمه گرمسیری یا مدیترانه ای با سابقه ی کشت چندهزارساله است. در حال حاضر ایران بزرگترین تولیدکننده ی انار در جهان محسوب می شود. با توجه به اهمیت غذایی و بیولوژیکی انار، در این پژوهش، اثر دوره ی انبارداری روی برخی از شاخص های کیفی پوست و آب میوه ی هفت رقم انارشامل آقامحمدعلی، اردستانی، تبریزی، ملس ساوه، شهواریزدی، سفیدشیرین یزدی و ملس دانه قرمز یزدی طی سه ماه انبارداری در دمای 8 درجه ی سانتی گراد بررسی شد. آزمایش در قالب 2 طرح مجزا: ا) طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار برای ارزیابی شاخص های پی اچ، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول و شاخص طعم آب میوه ی انار و 2) تجزیه واریانس دو سویه، جهت سنجش ویژگی هایی از قبیل میزان الاژیک اسید و آنتوسیانین، ظرفیت آنتی اکسیدانی پوست وآب میوه و درصد کاهش وزن میوه انجام گرفت. بیشترین میزان مواد جامد محلول مربوط به رقم ملس دانه قرمزیزدی در ماه دوم و کمترین آن مربوط به رقم آقامحمدعلی در ماه دوم و سوم پس از انبارداری بود. بالاترین اسیدیته ی قابل تیتراسیون در رقم ملس ساوه در ماه دوم انبارداری و پایین ترین آن در رقم سفیدشیرین یزدی در ماه سوم انبارداری مشاهده شد. بیشترین میزان پی اچ در رقم سفیدشیرین یزدی در ماه اول انبارداری و کمترین آن در رقم ملس ساوه در ماه سوم انبارداری مشاهده گردید. بیشترین شاخص طعم مربوط به رقم سفیدشیرین یزدی در ماه سوم انبارداری و کمترین آن مربوط به ملس ساوه در ماه دوم انبارداری بود. بیشترین کاهش وزن بطور کلی در رقم اردستانی و کمترین آن در ملس دانه قرمز یزدی مشاهده شد. میزان الاژیک اسید پوست و آب میوه در همه ی ارقام طی انبارداری کاهش یافت. بیشترین مقدار الاژیک اسید پوست وآب میوه به ترتیب مربوط به در رقم آقامحمدعلی و ملس ساوه و کمترین آن به ترتیب مربوط به رقم تبریزی و شهواریزدی بود. بیشترین میزان الاژیک اسید در ماه دوم وکمترین ان در ماه سوم انبارداری وجود داشت. آنتوسیانین کل آب میوه طی انبارداری افزایش یافت، اما کمترین میزان آنتوسیانین کل آب میوه مربوط به پیش از انبارداری و بیشترین آن مربوط به ماه اول انبارداری بود. بیشترین سطح این شاخص در رقم ملس دانه قرمزیزدی مشاهده شد و کمترین آن متعلق به سفیدشیرین یزدی بود. آنتوسیانین کل پوست طی انبارداری کاهش یافت و این در حالی بود که مقدار آنتوسیانین کل به دست آمده از نمونه های پوست قبل از انبارداری بیشترین و در ماه دوم کمترین نتیجه را داد، اما بیشترین آن در رقم اردستانی و کمترین آن در رقم شهواریزدی مشاهده شد. مقدار آنتی اکسیدان آب میوه طی انبارداری افزایش یافت. بیشترین میزان مهار کنندگی دی پی پی اچ درماه سوم و کمترین آن در ماه اول بدست آمد. بیشترین مقدار آن در رقم اردستانی و کمترین ان در رقم سفیدشیرین یزدی مشاهده گردید. باتوجه به نتایج به دست امده از این تحقیق میتوان نتیجه گرفت که صفات کیفی ارزیابی شده تحت تاثیر رقم قرار گرفتند و عوامل دیگری مثل روش انجام آزمایش، زودرس یا دیررس بودن میوه و همچنین زمان برداشت بر این فاکتورها موثر بودند