جداسازی باسیلوس های کاهنده آفلاتوکسین به عنوان پروبیوتیک طیور

به منظور بررسی قابلیت مهار آفلاتوکسین b1 توسط پروبیوتیک باسیلوس، آزمایش های in vitro و in vivo انجام شد. از محتویات دستگاه گوارش 40 قطعه طیور مختلف 350 ایزوله باسیلوس جداسازی گردید. پس از انجام تست های پروبیوتیکی رایج و آزمون آفلاتوکسین زدایی بر روی جدایه ها ، یک جدایه که واجد بالاترین صفات مورد بررسی بود انتخاب و به عنوان laterosporus (bl) berevibacillus شناسایی گردید و در آزمایش مزرعه ای مورد استفاده قرار گرفت. در آزمایش مزرعه ای، تعداد 250 قطعه جوجه بلدرچین نر ژاپنی بیست و یک روزه به پنج گروه آزمایشی (بدون پروبیوتیک bl-بدون آفلاتوکسین (شاهد)، بدون پروبیوتیک bl-با آفلاتوکسین، با پروبیوتیک bl-با آفلاتوکسین، با پروبیوتیک bl-بدون آفلاتوکسین و با آفلاتوکسین-توکسی بایندر تجاری) و 5 تکرار مشتمل بر 10 پرنده به طور کاملاً تصادفی اختصاص یافتند. روزانه مقدار 108 واحد تشکیل دهنده کلنی از پروبیوتیک bl تکثیر شده به هر میلی لیتر آب آشامیدنی گروه های دریافت کننده پروبیوتیک افزوده شد. به جیره گروه آفلاتوکسین-توکسی بایندر تجاری، 5/2 گرم در کیلوگرم میلبوند- txاضافه گردید. افزایش وزن در گروه دریافت کننده آفلاتوکسین b1 به همراه پروبیوتیک bl تفاوت معنی داری با گروه شاهد نداشت (05/0> p). ضریب تبدیل غذایی به طور معنی داری تحت تاثیر آفلاتوکسین و bl قرار گرفت (05/0 p<) و گروه دریافت کننده آفلاتوکسین ضریب تبدیل غذایی بالاتری نسبت به سایر گروه ها داشت. بالاترین وزن کشتار و وزن لاشه مربوط به گروه دریافت کننده پروبیوتیک bl و پایین ترین مقدار مربوط به گروه دریافت کننده آفلاتوکسین بود. بالاترین مقدار وزن نسبی کبد، قلب، طحال و کیسه صفرا مربوط به گروه دریافت کننده آفلاتوکسین بود (05/0 p <). بالاترین میزان وزن نسبی بورس فابریسیوس در گروه دریافت کننده پروبیوتیک bl مشاهده شد و از این نظر بین گروه شاهد و گروه دریافت کننده آفلاتوکسین به همراه پروبیوتیک bl تفاوت معنی داری مشاهده نگردید (05/0> p). درصد هماتوکریت و تعداد گلبول های قرمز و سفید در بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری داشت (05/0 p <). پایین ترین درصد هماتوکریت مربوط به گروه دریافت کننده آفلاتوکسین بود. بالاترین تعداد گلبول قرمز و گلبول سفید در گروه دریافت کننده پروبیوتیک bl مشاهده گردید و پایین ترین تعداد آن نیز در گروه دریافت کننده آفلاتوکسین b1 به همراه هیچ گونه افزودنی ثبت گردید. از نظر مقدار هموگلوبین بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری مشاهده نگردید (05/0> p). بالاترین غلظت پروتئین کل و آلبومین در گروه دریافت کننده آفلاتوکسین به همراه پروبیوتیک bl مشاهده شد و پایین ترین مقدار آن نیز مربوط به گروه دریافت کننده آفلاتوکسین بود (05/0 p <). بالاترین غلظت تری گلیسرید مربوط به گروه دریافت کننده پروبیوتیک bl و بالاترین غلظت گلوکز و کلسترول مربوط به گروه شاهد بود (05/0 p <). بالاترین مقدار کراتینین، اسید اوریک، اوره و فسفر در گروه دریافت کننده آفلاتوکسین مشاهده گردید. میزان فعالیت آنزیم های آسپارتات آمینو ترانسفراز (ast)، آلانین آمینوترانسفراز (alt)، لاکتات دهیدروژناز (ldh) و آلکالین فسفاتاز (alp) در گروه دریافت کننده آفلاتوکسین b1 به همراه پروبیوتیک مشابه با گروه شاهد بود درحالیکه، در گروه دریافت کننده آفلاتوکسین b1 به تنهایی و به همراه توکسین بایندر تجاری بالاتر از گروه های دیگر بود (05/0 p <). عیار پادتن علیه واکسن نیوکاسل در گروه دریافت کننده آفلاتوکسین به طور معنی داری کمتر از گروه دریافت کننده پروبیوتیک bl بود (05/0p<). میزان پادتن تولید شده بر علیه گلبول قرمز گوسفند تفاوت معنی داری در بین تیمارهای مختلف داشت (05/0p<) و بالاترین عیار پادتن به ترتیب مربوط به گروه دریافت کننده پروبیوتیک bl و گروه دریافت کننده آفلاتوکسین به همراه پروبیوتیک bl و گروه شاهد بود. از لحاظ افزایش ضخامت پوست در چالش با (dncb) 2,4-dinitrochlorobenzene گروه دریافت کننده آفلاتوکسین به طور معنی داری کمتر از سایر گروه ها بود (05/0p<). پس از گروه دریافت کننده پروبیوتیک bl، گروه دریافت کننده آفلاتوکسین به همراه پروبیوتیک bl و سپس گروه شاهد بیشترین مقدار افزایش ضخامت پوست را نشان دادند. . اثر تیمارهای اعمال شده بر روی وزن نسبی بیضه ها معنی دار نبود (05/0p>) کمترین مقدار حجم غده کلواکی و مقدار تولید کف در گروه دریافت کننده آفلاتوکسین مشاهده گردید (05/0p<). در گوشت تازه بلدرچین، روز هفتم نگهداری در یخچال و روز سی ام نگهداری در فریزر، بالاترین میزان (mda) malondialdehyde در گروه دریافت کننده آفلاتوکسین و پایین ترین میزان آن در گروه دریافت کننده پروبیوتیک bl مشاهده گردید (05/0p<). بالاترین میزان جمعیت اشریشیاکلی در گروه دریافت کننده آفلاتوکسین مشاهده گردید(05/0p<) و افزودن پروبیوتیک bl توانست جمعیت این باکتری را در ایلئوم به طور معنی داری کاهش دهد (05/0p<). بالاترین جمعیت باکتری های اسید لاکتیک، کل جمعیت میکروبی و باکتری های اسپورزا را گروه دریافت کننده پروبیوتیک bl به خود اختصاص داد. نتیجه گیری می شود که باکتری بومی bl می تواند پروبیوتیک طیور با قابلیت حذف afb1 باشد.