بررسی رابطه بین به کارگیری راهبرد های برنامه ریزی و مطالعه با انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع راهنمایی استان قم

این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین بکارگیری راهبردهای برنامه ریزی و مطالعه با انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی استان قم انجام گرفت . نمونه آماری این پژوهش ، شامل 300 نفراز دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی ناحیه 2استان قم می باشد. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه های رویکردهای مطالعه (مارتون و سلجو) ، برنامه ریزی و تنظیم وقت وانگیزش پیشرفت هر منس گردآوری شد. تحلیل آماری اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری spss انجام گرفته و شامل بهره گیری از آزمون آلفای کرونباخ جهت محاسبه ضریب پایایی آزمون ها ، همبستگی پیرسون ، اسپیرمن و تحلیل رگرسیون است. نتایج نشان داد بین راهبرد های مطالعه(سطحی وعمقی وراهبردی) و انگیزش پیشرفت رابطه معنی دار وجود دارد. بین وضعیت برنامه ریزی و تنظیم وقت و انگیزش پیشرفت رابطه معنی دار وجود دارد. بین راهبرد های مطالعه(راهبردی) و پیشرفت تحصیلی ( معدل) رابطه معنی دار وجود دارد. بین راهبرد های مطالعه(عمقی و سطحی) و پیشرفت تحصیلی ( معدل) رابطه معنی دار وجود ندارد. بین وضعیت برنامه ریزی و تنظیم وقت و پیشرفت تحصیلی ( معدل) رابطه معنی دار وجود دارد.