مقایسه تجربی مدلهای ارزش گذاری سنتی و نوین سهام در بورس اوراق بهادار تهران

یکی از مسایل مهم در حوزه مدیریت مالی، قیمت سهام مورد مبادله شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار و در کنار آن برآورد ارزش ذاتی آن می باشد. از آنجایی که در بلند مدت قیمت دارایی به سمت ارزش آن همگرا می باشد، اما در کوتاه مدت، قیمت گذاری نادرست امکان پذیر است، بنابراین مفهوم ارزش برای سرمایه گذاران از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. حال با توجه به اینکه ارزش مفهومی انتزاعی دارد و محاسبه آن از عینیت بالایی برخوردار نیست، روشهای مختلف ارزش گذاری سهام از دیرباز تاکنون توسط متخصصین حوزه مالی ارائه گردیده است و محققین پیوسته در تلاشند تا روشهای کاملتر و دقیقتری را برای این منظور ابداع و پیشنهاد نمایند. در تحقیق حاضر مدلهای ارزش گذاری سنتی (مدل گوردن و مدل تنزیل جریان نقد آزاد) و نوین (مدل ارزش افزوده اقتصادی و مدل اولسن)، برای ارزش گذاری 26 شرکت نمونه آماری مورد استفاده قرار گرفته است. در این تحقیق سعی شده است تا تطابق قیمتهای واقعی سهام شرکتهای موجود در بورس اوراق بهادار تهران با ارزش تعیین شده توسط هر یک از مدلهای موجود مورد بررسی قرار گیرد و مدلی که دارای کمترین خطا در تعیین ارزش ذاتی سهام می باشد به عنوان مدل برتر معرفی گردد. نتایج حاصل از تحقیق پس از اجرای هر یک از مدلها و تعیین میزان خطای آنها با استفاده از شاخصهای (nmse) و mape)) نشان می دهد که مدلهای نوین ارزش گذاری سهام در بازه زمانی(1387-1383) دارای خطای کمتری نسبت به مدلهای سنتی بودند و ارزش برآوردی توسط مدلهای نوین ارزش گذاری به قیمت مبادلاتی در بازار سهام نزدیکتر می باشد.