سنتز و شناسایی نانوساختارهای پلی (آمید - ایمید) های فعال نوری جدید حاوی آمینو اسیدهای طبیعی با استفاده از مایع یونی تترابوتیل آمونیوم برمید و تولید نانوکامپوزیت های پلی (آمید - ایمید) / اکسید روی

در طی این تحقیق، یک سری نانوساختارهای پلی(آمید-ایمید) های فعال نوری جدید به روش پلیمرشدن تراکمی مستقیم تحت شرایط سازگار با شیمی سبز با استفاده از مایع یونی تترابوتیل آمونیوم بروماید به عنوان یک حلال سبز و ارزان قیمت در حضور تری فنیل فسفیت به عنوان عامل فعال کننده سنتز شدند.مونومرهای فعال نوری ازواکنش پیروملیتیک دی انیدرید با آمینو اسیدهای مختلف مانند (-l فنیل آلانین، -l ایزولوسین، -l آلانین، -l والین) سنتز شدند. سپس از واکنش تراکمی این دی اسیدها با دی آمین 4،4-متیلن بیس(3-کلرو-2،6- دی اتیل آنیلین) پلیمرها سنتز شدند. ساختار شیمیایی و خلوص پلی(آمید-ایمید) ها با روش های مختلف طیف سنجی مانند ft-ir، h-nmr1، آنالیز عنصری، چرخش ویژه، آنالیز حرارتی مورد تأیید قرار گرفت و مورفولوژی آنها توسط xrd و fe-sem بررسی شد. گرانروی ذاتی این پلیمرها در محدوده dl/g49/0-43/0 می باشد و پایداری حرارتی و راندمان خوبی را نشان می دهند. تمام پلیمرها دارای حلالیت خوبی در حلالهای قطبی آلی می باشند. در قسمت بعدی پروژه، سری جدیدی نانوکامپوزیت های پلیمر/اکسید روی فعال نوری و زیست تخریب پذیر بر پایه آمینواسید سنتز گردید. بدین منظور ابتدا پلی(آمید-ایمید) از طریق پلیمرشدن تراکمی n،n-(پیروملیتوئیل)-بیس-l- فنیل آلانین، با دی آمین 4،4- متیلن بیس (3-کلرو-2،6- دی اتیل آنیلین) تهیه شد. سپس نانوذرات آبدوست zno، برای جلوگیری از تجمع نانوذرات و سازگاری با ماتریس پلیمری با معرف kh550 اصلاح گردیدند. سپس نانوکامپوزیت های pai/zno با استفاده از امواج فراصوت تهیه شدند. نانوکامپوزیت های تهیه شده با استفاده از طیف سنجی ft-ir و مورفولوژی آنها توسط fe-sem، temو xrd بررسی شد. نتایج fe-sem و temنشان داد که نانوذرات zno به طور یکنواخت در ماتریس پلیمر پراکنده شده اند. خواص حرارتی نانوکامپوزیت ها نیز توسط آنالیز حرارتی بررسی گردید. نتایج نشان داد که خواص حرارتی نانوکامپوزیت ها با افزایش مقدار نانو ذرات بهبود پیدا کرده است. همچنین خواص نوری نانوکامپوزیت ها با استفاده از تکنیک uv-vis بررسی شد و نشان داد که محل نوارهای جذبی ماکزیمم نانوکامپوزیت ها نسبت به پلیمردر طول موج های بیشتری ظاهر شده اند و به سمت جذب در ناحیه نانو ذرات zno تغییر پیدا کرده اند. همچنین به علت داشتن قطعات آمینو‎اسید در زنجیر پلیمری و نانوذرات zno که با محیط زیست سازگارند، انتظار می رود نانوکامپوزیت های تهیه شده زیست تخریب پذیر باشند. در قسمت آخر این پروژه، خواص زیست تخریب پذیری مونومرها و پلیمرهای سنتزی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون های کاهش وزن وکلونیزاسیون انتخابی نشان داد پلیمرها دارای خواص زیست تخریب پذیری خوبی هستند و می توان عنوان مواد زیست تخریب پذیررا به آنها نسبت داد. کلمات کلیدی: پلیمرهای نانوساختار، پلی(آمید-ایمید)های فعال نوری، نانوکامپوزیت، نانو ذرات zno، معرف اصلاح کننده، مایع یونی، زیست تخریب پذیری.