تهیه و ارزیابی شبکه های زیست تخریب پذیر بر پایه دکستران رهاینده دارو

هدف از این مطالعه؛ بررسی آرایش زنجیره های دکسترانی در محلول رقیق و بهینه سازی عوامل سینتیکی موثر بر خواص هیدروژل-های حاصل از آن است. به این منظور؛ پروژه در دو بخش انجام شد. در بخش اول؛ اثر دما و ph محیط (محلول آبی سود در غلظت های مختلف) بر آرایش زنجیر های دکستران به روش آزمون ویسکومتری محلول های رقیق بررسی شد. نتایج نشان داد که کاهش دما و همچنین افزایش میزان غلظت سود باعث افزایش گرانروی ذاتی، شعاع چنبره و کاهش غلظت بحرانی همپوشانی زنجیر می شود. در بخش دوم این مطالعه ابتدا اثر دما، غلظت پلیمر و غلظت محلول سدیم هیدروکسید در آب بر رفتار رئولوژیک محلول های غلیظ دکسترانی بررسی شد. سپس با افزودن عامل شبکه ای کننده (اپی کلروهیدرین) در مقادیر مختلف سینتیک واکنش شبکه ای شدن و خواص نهایی هیدروژل های دکستران/اپی کلروهیدرین مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت پلیمر و سدیم هیدروکسید؛ گرانروی محلول افزایش یافته است. همچنین افزایش دما به دلیل زیاد کردن تحرکات زنجیرهای پلیمر و باز کردن گره خوردگی ها باعث کاهش گرانروی سامانه شده است. در بررسی سینتیک واکنش شبکه ای شدن از آزمون رئومتری (در دمای ?c 40) استفاده شد. ساختار شبکه هیدروژلی نیز با انجام آزمون تورم مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشاندهنده وجود غلظتی بحرانی برای کاتالیست (سود سوزآور) و عامل شبکه ای کننده (اپی کلروهیدرین) است به نحوی که افزایش بیش از حد غلظت عامل شبکه ای کننده باعث تجمع مولکول های اپی کلروهیدرین شده و افت خواص را در سامانه ایجاد می کند. همچنین با عبور از غلظت بحرانی بدست آمده برای سدیم هیدروکسید، یونیزاسیون گروه های هیدروکسیل و تخریب احتمالی زنجیر های دکستران رخ داده که خواص هیدروژل را کاهش می دهد. در انتها نمودارهای بدست آمده از آزمون رئومتری توسط مدل سینتیکی hsich ارزیابی شد. پارامترهای ? و ? که به ترتیب بیانگر زمان آسودگی و پهنای طیف توزیع آسودگی هستند به خوبی افزایش الاستیسیته هیدروژل ها با پیشرفت واکنش و همچنین تغییر پهنای طیف توزیع آسودگی در سامانه ها با غلظت های مختلف را نشان دادند