بررسی موانع دستیابی به توسعه ی پایدار روستایی از دیدگاه کارشناسان و روستاییان: مطالعه ی موردی شهرستان کنگاور

آنچه امروزه در مورد توسعه در مناطق روستایی مطرح است، توسعه ی پایدار روستایی است و هدف اصلی آن تامین نیازهای اساسی، بهبود و ارتقا سطح زندگی برای همه، حفظ و اداره ی بهتر اکوسیستم ها و آینده ای امن تر و سعادتمندانه تر می باشد. اگر چه با اجرای برنامه های توسعه، سطح و شرایط زندگی روستاییان در زمینه های مختلف از جمله بهداشت و آموزش ارتقاء و بهبود یافته، اما دو مسئله ی مهم 1-وجود بیش از یک میلیارد نفر فقیر در جهان که به منابع، آموزش، بهداشت، زیر ساخت ها که برای بهبود زندگی ضروری است دسترسی ندارند، و 2- وجود دیدگاه فن محورانه و دید خوش بینانه به جهان که موجب استفاده بی رویه از منابع طبیعی و مصرف مسرفانه و حریصانه منابع و به ویژه منابع تجدید ناپذیر شده و تعادل اکوسیستم ها را به هم زده است، همه ی این دستاوردها را در معرض تردید قرار می دهد، لذا در این راستا با بهره گیری از پارادایم کیفی و رهیافت pra و با هدف مطالعه ی بررسی موانع دستیابی به توسعه ی پایدار روستایی از دیدگاه کارشناسان مدیریت جهاد کشاورزی و روستاییان شهرستان کنگاور این مطالعه انجام شده است. جامعه ی مورد مطالعه در تحقیق حاضر، کارشناسان مدیریت جهاد کشاورزی و اهالی روستاهای قره گزلو سفلی و دهکهنه شهرستان کنگاور بوده است. روش گردآوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل آن تکنیک های موجود در رهیافت pra بوده است. بر اساس یافته های تحقیق حاضر اصلی ترین مانع در دستیابی به اهداف توسعه ی پایدار روستایی از دیدگاه کارشناسان، مربوط به وجود یا عدم وجود بخش خصوصی و تشکل های کشاورزی می باشد، درحالی که از نظر روستاییان مشکلات مربوط به نظام اداری و سیاسی می باشد. برای پایای و روایی پژوهش نیز از گروه متخصصین، کارشناسان و مثلث سازی(اجماع روش شناسی) استفاده شده است.