پردازش برخطی واژگان انگلیسی مبهم توسط فراگیران فارسی زبان

چکیده پردازش واژگانی بخصوص ابهام واژگانی بعنوان یکی از موضوعات بحث برانگیز در تحقیقات روانشناسی زبان به شمار می رود. براساس زبان شناسی نظری ابهام واژگانی پدیده همگونی نمی باشد بلکه به دو نوع تقسیم می شود: جناس و چند معنایی. در این تحقیق اهتمامی برای یافتن تفاوت بین پردازش سه نوع واژگان مبهم توسط فارسی زبانان فراگیر انگلیسی صورت گرفت. نقش بسندگی نیز در این نوع پردازش مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 60 فارسی زبان فراگیر انگلیسی هم در سطح پیشرفته و هم متوسط در این تحقیق شرکت کردند. درراستای این هدف، چهار نوع واژه مبهم که عبارتند از: واژگان متجانس مانند "punch"، واژگان چند معنایی استعاری مانند "mouth" ، واژگان چند معنایی مجازی کل به جز مانند "chicken" ، و واژگان چند معنایی مجازی از نوع اثر/صاحب اثر با استفاده از آزمون برانگیختی دو وجهی (cross-modal priming lexical decision task) مورد استفاده قرار می گیرند. این آزمایش با استفاده از نرم افزار تخصصی که در آن هر دو محرک شنیداری و دیداری با هم ارائه می گردد، صورت گرفت و به دنبال آن زمان تشخیص واژه مبهم ثبت شد. به دنبال گرد آوری داده ها از نرم افزار آماری جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج بدست آمده از آزمون انگلیسی و فارسی نشان داد که فارسی زبانان فراگیر انگلیسی همانند بومی زبانان انگلیسی ، واژگان متجانس و چند معنایی را بطور متفاوت پردازش می کنند اما بر خلاف آنها ، فارسی زبانان فراگیر انگلیسی ، واژگان متجانس را سریعتر از و واژگان چند معنایی پردازش میکنند این یافته ها بیانگر این حقیقت می باشند که پدیده تجانس و چند معنایی خصوصا مجاز برمکانیسم های های زیر ساختی پردازشی متمایزی بنا شده که احتمالاً تفاوتهایی را در نمود آنها منعکس می کند.