بررسی میزبان های ثانویه ویروس y سیب زمینی و تعیین نوترکیبی در برخی جدایه های آن

ویروسy سیب زمینی (pvy) دارای دامنه میزبانی وسیعی در میان گیاهان خانواده solanaceae می باشد. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی جدایه های این ویروس در بین میزبان های ثانویه در طول سالهای زراعی 1387تا 1389 از مزارع گیاهان مختلف از استان های کرمان، هرمزگان، خراسان رضوی، خراسان شمالی، اردبیل، آذربایجان شرقی، مازندران و همدان نمونه برداری بعمل آمد. آلودگی نمونه ها با استفاده از روش های سرولوژیکی (آزمون های الایزا به دو روش الایزای غیر مستقیم و مستقیم ترکیبی) و مولکولی (rt-pcr) تعیین گردید. از بین جدایه ها تعداد 14 جدایه براساس مناطق نمونه برداری و میزبان ثانویه انتخاب گردیدند. ژن های پروتئین پوششی و p1 این جدایه ها با استفاده از آغازگر های اختصاصی در روش rt-pcr تکثیر و سپس همسانه سازی شدند. ترادف نوکلئوتیدی قطعات بدست آمده با ترادف های مشابه موجود در بانک ژن مقایسه گردیدند. نتایج حاصل بیانگر آن است که، جدایه های pvy براساس ناحیه ژنی cp در دو گروه اصلی i و ii قرار می گیرند. بیشتر جدایه های ایرانی در گروه ii قرار می گیرند. تنها دو جدایه ker.ji.so و maz.beh.ta در گروه i قرار دارند. براساس ناحیه ژنی p1 جدایه های pvy در دو گروه اصلی i و ii قرار می گیرند. بیشتر جدایه ها در گروه ii و تنها جدایه maz.beh.ta در گروه i قرار می گیرد. کمترین و بیشترین تشابه توالی نوکلئوتیدی ژن cp در بین جدایه های ایرانی و جدایه های بدست آمده از بانک ژن به ترتیب 9/75% در بین جدایه shimla (از هند) و جدایه های ker.ji.to.3 و far.si.ph و 7/99% در بین جدایه syr-sn (از سوریه) و far.og.so برآورد گردید. کمترین و بیشترین تشابه توالی نوکلئوتیدی ژن p1 در بین جدایه های ایرانی و جدایه های گزارش شده از دنیا، کمترین درصد تشابه توالی نوکلئوتیدی ژن p1 بین جدایه nc57 (از آمریکا) و جدایه های ایرانی ker.ji.to.3، ham.ba.so و far.og.pe به میزان 8/66% می باشد. بیشترین درصد تشابه توالی نوکلئوتیدی p1 بین جدایه های maz.beh.ta و lye84.2 به میزان 100% می باشد.