بررسی تاثیر فنّاوری اطلاعات و ارتباطات در موفقیت دورکاری ( پیمایشی در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری)

پیشرفت های اخیر درفنّاوری درکنار عواملی مانند پتانسیل صرفه جویی در هزینه ها از طرح دورکاری و نگرانی های زیست محیطی مانند آلودگی های ایجاد شده در رفت و آمدهای طولانی، منجر به افزایش پذیرش دورکاری شده است. بنابراین شناسایی عواملی که منجر به پیامدهای موفقیت آمیز دردورکاری می شوند ضروری و به موقع خواهدبود. پژوهش پیش روی همزمان با اجرای طرح دورکاری در سازمان میراث فرهنگی و با درک شرایط و مشکلات پیش روی دورکاران در ارتباط با تجهیزات فنّاوری انجام گردیده است. از آنجایی که فنّاوری ستون مستحکم هربرنامه ی دورکاری است در این پژوهش درکنارشناسایی عوامل کلیدی موفقیت دورکاری از دیدگاه پژوهشگران مختلف، به بیان نقش فنّاوری در کنار سایر عوامل، و بررسی تاثیر فراهم بودن آن در موفقیت دورکاری پرداخته شده است. براساس مطالعات بلانگر و همکاران(2001)، کووالسکی و سوان سون(2005)، بیکر و همکاران(2006) و تورتکن و همکاران(2011)سه سنجه برای درک موفقیت دورکار تحت عنوان بهره وری، عملکرد و رضایت مندی درک شده ی فرد شناسایی شد و به منظور گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه یکی برای سنجش امکانات فنّاوری و دیگری برای سنجش بهره وری، عملکرد و رضایت مندی درک شده ی دورکار استفاده شده است. پاسخ دهندگان به پرسشنامه تعداد 89 نفر از دورکاران سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بودند که حداقل یک ماه از دورکاری آنان گذشته و ابلاغ دورکاری دریافت کرده بودند. نتایج به دست آمده از آزمون فرضیات نشان می دهند که با فراهم بودن سطح بالاتر فنّاوری سیستم های اطلاعاتی و ارتباطاتی در اختیار دورکاران، بهره وری، عملکرد و رضایت مندی درک شده ی آنان افزایش یافته است. از این رو برای موفقیت بیشتر اجرای طرح های دورکاری پیشنهاد می شود که، این موضوع که چه فنّاوری هایی برای دورکاران فراهم شود، و یا مشخصات حداقل تجهیزات مورد نیاز برای کارمندی که متقاضی شرکت در طرح دورکاری است، مورد تفکّر مدیران واقع شود.