بررسی رابطه کمال گرایی و جهت گیری هدف در بین دانش آموزان دختر مقطع متوسطه مدارس تیزهوشان، مدارس غیرانتفاعی و مدارس دولتی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین کمال گرایی و جهت گیری هدف دانش آموزان مدارس تیزهوشان، غیرانتفاعی و دولتی شهر اصفهان بوده است. این پژوهش از نوع کاربردی بوده و برای اجرای آن از روش توصیفی- پیمایشی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه ناحیه 3 شهر اصفهان در سال تحصیلی 90-89 بوده است. گروه نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب گردیده و به منظور جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه کمال گرایی ساخته هیل و همکاران (2004) و پرسشنامه جهت گیری هدف ساخته الیوت مک گریگور (2001)، استفاده شده است. جهت برآورد روایی پرسشنامه های مذکور از روایی صوری استفاده گردید و پایایی این پرسشنامه ها نیز از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب 83/0 و 82/0 تعیین گشت. جهت تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه ها در سطح آمار توصیفی از فراوانی، درصد و میانگین و در سطح آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شده است. نتایج نشان داد که: بین کمال گرایی منفی و جهت گیری هدف اجتنابی دانش آموزان مدارس تیزهوشان رابطه مستقیم و معناداری وجود داشته است. همچنین بین کمال گرایی مثبت و جهت گیری هدف تسلط یاب و عملکردی دانش آموزان مدارس غیرانتفاعی و دولتی نیز رابطه مستقیم و معناداری وجود داشته است. بین جهت گیری هدف دانش آموزان مدارس سه گانه (تیزهوشان، غیرانتفاعی و دولتی) و دانش آموزان رشته های علوم تجربی و ریاضی- فیزیک تفاوت معناداری مشاهده شده است. بدین معنا که دانش آموزان مدارس تیزهوشان به میزان کمتری نسبت به دانش آموزان مدارس سایر مدارس از جهت گیری هدف تسلط یاب برخوردار بوده اند و اهداف عملکردی دانش آموزان رشته علوم تجربی بیشتر از دانش آموزان رشته ریاضی- فیزیک بود، اما بین کمال گرایی دانش آموزان مدارس سه گانه و رشته های علوم تجربی و ریاضی- فیزیک تفاوت معناداری مشاهده نشده است.