بررسی رابطه بین هوش هیجانی و خلاقیت معلمان با خلاقیت دانش آموزان تیزهوش

چکیده هدف پژوهشگر: هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین هوش هیجانی و خلاقیت معلمان با خلاقیت دانش آموزان تیز هوش مقطع دبیرستان شهر تهران می باشد. روش نمونه گیری: نمونه گیری در پژوهش حاضر از نوع نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بود که از بین معلمان مدارس تیز هوش مقطع دبیرستان 60 نفر به صورت تصادفی انتخاب گردیدند و از کلاس هر کدام از معلمان 2 دانش آموز به صورت تصادفی انتخاب گردید که جمعاً 120 دانش آموز تیز هوش بودند. روش پژوهش : در تحقیق حاضر روش پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی – همبستگی می باشد. ابزار اندازه گیری: در پژوهش حاضر از دو ابزار استفاده شده است که برای اندازه گیری خلاقیت معلمان و دانش آموزان آنها از آزمون خلاقیت عابدی و برای اندازه گیری هوش هیجانی معلمان از آزمون هوش هیجانی بار – آن استفاده شده است. نتیجه گیری کلی: به طور کلی می توان گفت که با افزایش خلاقیت معلم، خلاقیت دانش آموز نیز افزایش می یابد و با کاهش خلاقیت معلم، خلاقیت دانش آموز کاهش می یابد، اما هوش هیجانی معلم توان پیش بینی خلاقیت دانش آموز را ندارد. کلید واژه ها: هوش هیجانی، خلاقیت، تیز هوش