ارزیابی معیارهای گودبرداری ایمن با استفاده از مدل سازی عددی و شبکه عصبی مصنوعی

باتوجه به مطالعات انجام شده تاکنون می توان دریافت که پارامترهای بسیار زیادی ازجمله پارامترهای ژئوتکنیکی مانند چسبندگی، زاویه اصطکاک داخلی و پارامترهای هندسی برروی پایداری و رفتار گود تأثیر دارند. همچنین در این خصوص عدم قطعیت های منابع ژئوتکنیکی نیز حائز اهمیت می باشند. بنابراین در این تحقیق سعی شده است، تا با انجام انالیزهای المان محدود به بررسی اثر پارامترهای مختلف مانند طول نیل ها، زاویه انحراف، عمق گود، شرایط ژئوتکنیکی برروی ضریب ایمنی گود پرداخته شده و نحوه تغییرات ضریب اطمینان با انواع پارامترهای مختلف هندسی و ژئوتکنیکی سنجیده شود. سپس با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی از نوع gmdh یک رابطه بین پارامترهای مختلف تاثیر گذار و تابع هدف(ضریب ایمنی) برقرار گشته که با استفاده از آن بتوان مقدار ضریب اطمینان را در هر شرایط مختلف هندسی و ژئوتکنیکی محاسبه نمود. نمودارهای طراحی که در آن امکان انتخاب چیدمان میخ ها در شرایط مختلف ژئوتکنیکی برای یک گود قائم که منجر به ضریب اطمینان 5/1 گردد در این پایان نامه ارائه گشته است. در این نمودارها براحتی می توان دریافت که امکان تعیین چیدمان میخ ها به دو روش متفاوت وجود دارد. در روش اول که اصطلاحا روش سنتی نامیده می شود، طول میخ ها به سمت انتهای گود کاسته می شود و در روش دوم که اصطلاحا روش جدید نامیده می شود، طول نیل های 3/1 میانی از طول نیل های 3/1 فوقانی بیشتر است درحالیکه طول نیل های تحتانی همچنان برابر نصف عمق گود انتخاب می شوند. نتایج به وضوح نشان می دهند که در صورت استفاده از روش جدید به جای روش سنتی در حدود 5 الی 8 درصد در طول کل میخ های مصرفی صرفه جویی خواهیم داشت. همچنین با استفاده از آنالیزهای قابلیت اعتماد می توان مشاهده نمود که در صورت وجود عدم قطعیت در پارامترهای ژئوتکنیکی احتمال اینکه یک گود طراحی شده با استفاده از نمودارهای طراحی دچار خرابی شود در حدود 0/0001 می باشد که با توجه به جدول ارائه شده توسط usace این مقدار در ناحیه بالاتر از متوسط(above average) قرار خواهد گرفت که یک ناحیه قابل قبول می باشد.