بررسی اثر بخشی آموزش نظریه ذهن بر مهارت های اجتماعی کودکان با اختلال آسپرگر

چکیده هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش نظریه ذهن بر مهارت های اجتماعی کودکان با اختلال آسپرگر است. تحقیق حاضر از نوع شبه آزمایشی است.طرح مورد استفاده طرح آزمون مقدماتی و نهایی بدون استفاده از گزینش تصادفی است.برای گردآوری داده ها از مقیاس درجه بندی مهارت اجتماعی وخانه عروسکها استفاده شده است. بدین منظور 8 پسر بااختلال آسپرگر در دامنه سنی 6تا 10 سال، بابهره هوشی 80 تا 100 کنترل شده بودند، انتخاب شدند که در مدارس اختصاصی اتیسم و آسپرگرمشغول به تحصیل بودند. سپس آزمودنی ها در طی 8 جلسه ی 20 دقیقه ای به صورت انفرادی موردآموزش نظریه ذهن (خانه عروسک ها) قرار گرفتند. بعد ازگذشت 2 هفته از اتمام جلسات آموزش، پس آزمون مهارت های اجتماعی از نمونه مورد نظر گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش نظریهذهن تاثیری بر مهارت های اجتماعی کودکان با اختلال آسپرگرنداشته است. همچنین، در زیرگروههای قاطعیت،خویشتن داری، بیش فعالی، درون گرایی، برون گرایی و همکاری نتایج بدست آمدهمعنادار نبود. بنابر این ممکن است نظریه ذهن شرط لازم برای افزایش مهارت های اجتماعی باشد، اماشرط کافی برای این امر را در کودکان دارای اختلال آسپرگر ندارد. کلید واژه ها: نظریه ذهن، اختلال آسپرگر، مهارت های اجتماعی