تأثیر کاربرد قبل از برداشت تیمارهای کلرید کلسیم و اسید جیبرلیک بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی گل شاخه بریده مریم رقم پیئرل دابل

گل مریم (polianthes tuberosa l.)، با وجود پتانسیل بالای عمر پس از برداشت، در منازل خیلی سریع دچار زوال می شود. همچنین ریزش و درصد پایین باز شدن گلچه ها، محدودکننده عمر و کیفیت پس از برداشت آن است. در این راستا، در پژوهش حاضر، تاثیر محلول پاشی کلرید کلسیم و جیبرلیک اسید روی برخی صفات فیزیولوژیکی و مرفولوژیکی گل مریم رقم "پیئرل دابل" مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 16 تیمار و سه تکرار در شهرستان طارم، استان زنجان در سال 89 صورت گرفت. در این تحقیق، برگ های بوته های گل مریم 25 و 15 روز قبل از برداشت با کلرید کلسیم و جیبرلیک اسید محلول پاشی گردیدند. کلرید کلسیم با غلظت های 0، 150، 300، 450 و جیبرلیک اسید با غلظت های 0، 150، 300 و 450 میلی گرم در لیتر مورد استفاده قرار گرفت. گل های شاخه بریده مریم، پس از برداشت به آزمایشگاه منتقل و در آب مقطر قرار داده شدند. در طول آزمایش صفاتی از قبیل محتوای نسبی آب برگ و گلبرگ، میزان جذب آب، درصد باز شدن گلچه ها، درصد ریزش گلچه ها، تعداد گلچه، وزن تازه، ماندگاری، درصد نشت الکترولیت، میزان تولید اتیلن، محتوای کلروفیل و محتوای کاروتنوئید مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمار 450 میلی گرم در لیتر کلرید کلسیم، کمترین درصد ریزش گلچه و پایین ترین میزان تولید اتیلن را سبب شد. بالاترین میزان محتوای کلروفیل a، در تیمار 300 میلی گرم در لیتر کلرید کلسیم مشاهده شد. تیمار 450 میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید در صفات محتوای نسبی آب برگ و گلبرگ، ماندگاری، درصد نشت الکترولیت گلبرگ، میزان کلروفیل a، کلروفیل کل و کاروتنوئید، نسبت به تیمار شاهد و بقیه تیمارها در سطح 5 درصد اختلاف معنی دار نشان داد. به طور کلی و در مقایسه با همه تیمارها، اثر متقابل 150 میلی گرم در لیتر کلرید کلسیم و 450 میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید، بهترین تیمار بود و به خصوص بر روی صفات ریزش، باز شدن گلچه و ماندگاری تاثیر مثبت و معنی-دار داشت. واژه های کلیدی: اتیلن، جیبرلیک اسید، گل مریم، ماندگاری، نشت الکترولیت.