بررسی ریز ازدیادی گیاه کمیابeupattorium cannabinum l.و گیاه در معرض انقراض و بومی astragalus memoriosuspakravan, nasseh & maassoumiبا قابلیت زینتی شدن

استفاده از گیاهان غیر بومی در فضای سبز شهری متداول بوده و یکی از راه های توسعه فضای سبز، افزایش تنوع گونه ای این فضاها می باشد.astragalus memoriosus nasseh & maassoumi pakravanگیاهی است بومی مناطق غرب خراسان شمالی که در معرض خطر انقراض می باشد وeupattoriumcannabinum l.نیزجزو گیاهان کمیابی محسوب می گردد که در نواحی خاصی رشد می کند و این دو گیاه به دلیل داشتن گل های زیبا قابلیت زینتی شدن دارند. تکثیر این گیاهان به روش سنتی با مشکلاتی از قبیل کمبود منابع گیاهی مواجه می شود که استفاده از آن ها را، در فضای سبز شهری محدود می نماید. در این تحقیق امکان ریزازدیادی این گیاهان با استفاده از قطعات تک گره در محیظ کشت ms حاوی 20 گرم در لیتر ساکارز و 7 گرم در لیتر آگار، در 7/5ph= مورد بررسی قرار گرفت. جهت باززایی شاخساره ها، تیمارهای هورمونی شامل غلظت های مختلف هورمونbaو یا kin(0، 75/0، 5/1 و 3 میلی گرم در لیتر) در ترکیب با 2/0 میلی گرم در لیتر هورمونibaمورد استفاده قرار گرفت. جهت ریشه زایی شاخساره های باززایی شده، تیمارهای ریشه زایی شامل غلظت های مختلف هورمون iba و یا naa (0، 5/0، 1 و 5/1 میلی گرم در لیتر) اعمال گردید. بر اساس نتایج این پژوهش تیمارهورمونی ba با غلظت 3 میلی گرم در لیتر در ترکیب با 2/0 میلی گرم در لیتر naa، بهترین محیط کشت جهت پرآوری شاخساره های هر دو گیاه بود و در این محیط کشت، گیاهان a memoriosus وe cannabinum l. ، به ترتیب تولید 7/3 و 2/5 تولید شاخه از هر ریز نمونه در این محیط داشتند و بهترین تیمار ریشه زایی هر دو گیاه مورد آزمایش نیز هورمون iba با غلظت 5/1 میلی گرم در لیتر گزارش شد.. گیاهان باززایی شده پس از سازگاری، به گلخانه منتقل شدند. سازش گیاهa memoriosus با شکست مواجه شد. ولی گیاهچه هایمنتقل شده e cannabinum l.رشد مطلوبی نمودند و به مرحله گل دهی رسیدند.