بررسی آرمانشهر در شعر مهدی اخوان ثالث،احمد شاملو و سهراب سپهری

اندیشه آرمان شهر و آرزوی دستیابی به جهان مطلوب ذهن بسیاری از اندیشمندان، فلاسفه و شاعران را به خود مشغول کرده است. در ادب کلاسیک و در آثار شاعران بزرگ، اندیشه آرمان شهر وجود دارد. امّا در دوره معاصر با توجه به ورود بیشتر شعر به مسائل اجتماعی این مساله چشمگیرتر شده است. شاعر معاصر شعر و زبان خود را وسیله ای برای بیان رنج و بیدار سازی مردم قرار می دهد از این رو به ترسیم جامعه ای می پردازد که در آن ظلم و فقر و... نیست و منطبق با آرمان-ها و ارزش های کامل انسانی است. موضوع تحقیق حاضر بررسی دیدگاه مهدی اخوان ثالث، سهراب سپهری و احمد شاملو در باب آرمان شهر است. مباحث مربوط به پایان نامه در دو بخش و شش فصل تنظیم شده است. در بخش اوّل ابتدا (کلیات) تعاریف، ویژگی ها ، تاریخچه و فلسفه پیدایش، شاخصه ها و عناصر آرمان شهر طرح شده است. در بخش دوم، ابتدا شرایط و اوضاع اجتماعی روزگار سه تن ازشاعران معاصر( مهدی اخوان ثالث، سهراب سپهری و احمد شاملو) بررسی شده است و پس از بررسی مجموعه آثار منظوم و منثورشاعران مذکور دیدگاههای ایشان در مورد آرمان شهر، عناصر و شاخصه های آن استخراج، شرح و تبیین شده است و در فصل پایانی مقایسه ای بین آرمان شهر این سه شاعر انجام گردیده است. آرمان شهر اخوان ایران باستان و آرزوی بازگشت به خانه نیا و بازیافتن هویت از دست رفته است. از این رو مهمترین شاخصه آرمان شهر او هویت ایرانی و اسطوره ای آن است. سپهری در آرمان شهر خود بین انسان و طبیعت پیوند ایجاد می کند. آرمان شهر او به دلیل حضور محسوس خداوند و نگاه نابی که برآن حاکم است اغلب رنگی عرفانی دارد. در آرمان شهر شاملو حاکم انسان است و مفاهیمی مانند بیداری، آزادی، رهایی و تلاش و کوشش ، مهمترین شاخصه های آرمان شهر اوست.