مطالعه تغییرات هیستولوژیک و هیستومتریک ساختار بافتی بیضه متعاقب دیابت تجربی و ارزیابی اثرات آلوئه ورا بر این روند در موش صحرایی

دراین پژوهش ساختار هیستولوژیک و هیستومتریک بیضه موش صحرایی دیابتی شده و تحت درمان خوراکی با ژل آلوئه ورا با دوز 300 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم مورد مطالعه قرار گرفت. پس از 50 روز دوره آزمایش موش ها آسان کشی و بیضه های راست و چپ برداشته شدند و وزن آنها اندازه گیری شد. سپس حجم بیضه ها با استفاده از روش جابجایی آب محاسبه گردید. جهت انجام مطالعات هیستولوژیک از بیضه های هرموش نمونه برداری صورت گرفت و پس از انجام مراحل آماده سازی نمونه های بافتی، مقاطعی با ضخامت 5 میکرومتر تهیه گردید و با استفاده از روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین رنگ آمیزی گردیدند. درمطالعات هیستولوژیک، ساختار بافتی لوله های اسپرم ساز و نیز ساختارسلول های سرتولی مورد مطالعه قرار گرفت. درمطالعات هیستومتریک، قطر لوله های اسپرم ساز، ارتفاع اپی تلیوم زایا در گروههای مختلف محاسبه شد. نتایج بدست آمده نشان داد که وزن و حجم بیضه درگروه دیابتی نسبت به سایر گروه ها به خصوص گروه دیابتی آلوئه ورا تغییرات معنی داری را نشان می دهد(05/0p< ). تغییرات ساختاری در اپی-تلیوم لوله های اسپرم ساز، سلول های سرتولی، سلول های لیدیگ گروههای مختلف مشاهده گردید. ارتفاع اپی تلیوم لوله های اسپرم ساز وتراکم سلول های اسپرماتوژنیک در گروه دیابتی دریافت کننده آلوئه ورا نسبت به کنترل دیابتی افزایش نشان داده است. همچنین قطرلوله های اسپرم ساز، ارتفاع اپی تلیوم لوله های اسپرم ساز به تدریج افزایش نشان داده به طوریکه بیشترین مقادیرآنها در گروه کنترل سالم و گروه دیابتی دریافت کننده آلوئه ورا مشاهده شد. تعداد سلول های سرتولی وسایر سلول های اسپرماتوژنز دربیضه های گروه دیابتی کاهش و دربیضه های گروه دیابتی دریافت کننده آلوئه ورا افزایش داشتند که با (05/0 p< ) به طورمعنی داری متفاوت بود.