بررسی بیان ژن های گیرنده های شبه تول 2و4 (tlr2 & tlr4) در سلولهای تک هسته ای خون محیطی (pbmcs) گاوهای مبتلا به یون با روش quantitative real-time pcr (qpcr)

بیماری یون یا پاراتوبرکلوزیس، یک آنتریت گرانولوماتوز با عامل مایکوباکتریوم آویوم زیرگونه پاراتوبرکلوزیس (map) دربین نشخوارکنندگان است که دارای شیوع بیشتر در گاو و شیوع کمتر در گوسفند و بز است. map مثل سایر مایکوباکتریومها یک پاتوژن درون سلولی است و توانایی بقا و تکثیر درون ماکروفاژها را دارد، که به مکانیسم آن از طریق جلوگیری از تشکیل فاگولیزوزم در مطالعات زیادی اشاره شده است. ماکروفاژهای فعال شده سلولهای اصلی در واکنش با مایکوباکتریومها هستند. گیرنده های شناسایی الگو(prrs) از گیرنده های اصلی ایمنی ذاتی به شمار می آیند که دارای نقش کلیدی در شروع وتنظیم پاسخهای ایمنی میزبان در مقابل پاتوژنها می باشند. در میان آنها، گیرنده های شبه تول (tlrs) نقش محوری در القاء پاسخهای ایمنی ذاتی به عوامل مختلف عفونی، از جمله گونه های مایکوباکتریوم را بازی میکنند. تحریک این گیرنده ها توسط الگوهای مولکولی وابسته به پاتوژنها (pamps) موجب ایجاد پاسخهای التهابی و ترشح سایتوکاینهای پیش التهابی مثل? tnf- ازماکروفاژها می گردد. در این تحقیق، به منظور شناخت بهتر مکانیسمهای سلولی مولکولی درگیر در ایمونوپاتوژنز مایکوباکتریوم پاراتوبرکولوزیس، میزان بیان ژنهای tlr2 و tlr4 در سلولهای تک هسته ای خون محیطی (pbmc) گاوهای یونی مورد بررسی و آنالیز قرار گرفت. بدین منظور، از دو گروه پنج راسی مثبت و منفی گاو هولشتاین از نظر تست الایزا برای بیماری یون خونگیری بعمل آمد. پس از جداسازی لنفوسیتها و مونوسیتها(pbmc)، میزان بیان ژنهای tlr2 و tlr4 با روش qpcr در گاوهای سالم و یونی مورد مقایسه قرار گرفت. از ژنهای gapdh و ?-actin به عنوان کنترل درونی و کالیبراتور واکنشهای qpcr استفاده گردید. با استفاده از رابطه ?ct?- 2 تفاوت بیان ژن در این دو گروه مورد بررسی قرار گرفت ، و به منظور بررسی وجود رابطه معنادار تفاوت بیان ژن دو گروه، از روش t-test در نرم افزار spss استفاده گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که بیان ژنهای tlr2 و tlr4 در pbmc گاوهای یونی نسبت به گاوهای سالم دارای افزایش می باشد. آنالیز تست معنی داری بیان ژنها نشان داد که بیان tlr2 و tlr4 در گروه بیمار دارای افزایش قابل ملاحظه معنی داری نسبت به گروه کنترل می باشد (p<0.001)که بیانگر نقش این گیرنده ها در ایمونوپاتوژنز یون می باشد .