اثربخشی روش حساسیت زدایی منظم بر کاهش اضطراب جدایی و افزایش عملکرد تحصیلی دانش آموزان راهنمایی مدارس شبانه روزی

در این پژوهش، اثربخشی روش حساسیت زدایی منظم بر کاهش اضطراب جدایی و افزایش عملکرد تحصیلی دانش آموزان راهنمایی مدارس شبانه روزی بررسی شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان راهنمایی مدارس شبانه روزی شهرستان سبزوار در سال تحصیلی 90- 1389و نمونه آن 24 نفر از این دانش آموزان را شامل می شود که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شده اند. ابزار استفاده شده در این پژوهش عبارت است از پرسشنامه اضطراب اسپنس کودکان و معدل نیمسال اول و دوم دانش آموزان، به عنوان عملکرد تحصیلی آنها در نظر گرفته شد. طرح پژوهش، از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است. پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمایشی و گواه، ابتدا در هر دو گروه پیش آزمون اجرا شد. سپس، مداخله آزمایشی (روش حساسیت زدایی منظم) در گروه آزمایشی اجرا شد و پس از اتمام برنامه آموزشی، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر روش آمار توصیفی نظیر میانگین و انحراف معیار از روش های آمار استنباطی همانند تحلیل کوواریانس و همبستگی استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که روش حساسیت زدایی منظم، کاهش اضطراب جدایی و افزایش عملکرد تحصیلی دانش آموزان گروه آزمایشی را در مقایسه با گروه گواه باعث شد.