تاثیر نسبت آب به سیمان بر نسبت میرایی بتن خودمتراکم

امروزه نیاز های جدی در طراحی سازه های فضایی نظیر آنتن های ماهواره ای، پتانسیل بروز ارتعاشات نا خواسته را در این سازه ها افزایش می دهد، بنابر این درک مشخصات دینامیکی بسیاری از سازه ها نظیر میرایی از این نظر حائز اهمیت است. از سوی دیگر بتن خودمتراکم به عنوان تحولی بزرگ در تکنولوژی بتن در دو دهه اخیر توانسته بسیاری از معایب مرتبط با اجرا، طراحی و دوام سازه های بتنی را مرتفع نماید. با توجه به خصوصیات متفاوت مکانیکی میان بتن های معمولی و خودمتراکم که قبلا توسط محققین بیان شده است، انتظار می رود که خصوصیات دینامیکی این بتن نوین نیز دارای تفاوت هایی با بتن معمولی باشد. از آنجایی که نسبت آب به سیمان و مقدار فوق روان کننده یکی از پارامتر های مهم در اختلاط بتن است لذا در این مطالعه با یک بررسی آزمایشگاهی اثر نسبت آب به سیمان و سن بتن بر روی تغییرات خصوصیات مکانیکی و دینامیکی با تکیه بر میرایی مورد توجه قرار گرفته است .بدین منظور 5 طرح اختلاط با نسبت های آب به سیمان بین 0.37 تا 0.58 در نظر گرفته شده و در سنین 3، 7 و 28 روز مورد آزمایش های مقاومت فشاری، مدول الاستیسیته، سرعت امواج آلتراسونیک و تعیین نسبت میرایی و فرکانس طبیعی قرار گرفتند. نتایج کلی حاصل از این تحقیق حاکی از این است که با افزایش نسبت آب به سیمان، مقاومت فشاری، مدول الاستیسیته و سرعت امواج آلتراسونیک کاهش یافته و مقدار نسبت میرایی با افزایش نسبت آب به سیمان افزایش ولی مقدار فرکانس طبیعی کاهش می یابد.