تثبیت آنزیم آلفا آمیلاز بر روی نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن به کمک کربودی ایمید و بررسی فعالیت آن

آنزیم آلفا آمیلاز در حضور کربودی ایمید، به صورت مستقیم بر روی نانوذرات مغناطیسی fe3o4 تثبیت شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بازده فرآیند تثبیت و میزان فعالیت باقیمانده آنزیم آمیلاز تثبیت شده به دمای تثبیت و نسبت جرمی نانوذره: کربودی ایمید: آلفا آمیلاز بستگی دارد. اثر عوامل مختلف مانند دما و ph بر آنزیم آمیلاز تثبیت شده بررسی شد و با آنزیم آمیلاز محلول مقایسه شد. ph بهینه برای آنزیم آمیلاز محلول برابر 6 بود در حالیکه این مقدار برای آمیلاز تثبیت شده 3 واحد به سمت مقادیر اسیدی جابجا شده و مساوی 3 شد. آمیلاز تثبیت شده پایداری حرارتی بیشتری نسبت به آمیلاز محلول نشان داد. آمیلاز محلول و تثبیت شده حداکثر فعالیت خود را به ترتیب در دماهای ° c 20 و ° c 35 نشان دادند. آمیلاز محلول بعد از 19 روز نگهداری در 5= ph آنزیم حدود 42% فعالیت خود را از دست داد. در حالیکه آمیلاز تثبیت شده در این مدت زمان تقریباً 100% فعالیت خود را حفظ کرده بود. آنزیم آزاد نگهداری شده در 3= ph پس از گذشت 13 روز تقریباً تمامی فعالیت خود را از دست داد. در حالیکه آنزیم تثبیت شده ای که در 3=ph نگهداری شده بود پس از 19 روز 26% فعالیت داشت. آمیلاز تثبیت شده پس از 11 مرتبه استفاده، همچنان 45% فعالیت اولیه را در خود حفظ کرده است. مقادیر ثابت میکائیلیس (km) و حداکثر سرعت واکنش (vmax) به کمک معادله لینویور- برک تعیین شد. نتایج نشان داد که مقادیر km و vmax در اثر فرآیند تثبیت افزایش یافته اند.