بررسی مبانی انسان شناختی رویکرد سازنده گرایی و استلزمات تربیتی آن

انسان با ویژگی ها و صفاتش مبنا و موضوع علوم تربیتی و نظام های تربیتی گوناگون است. تبیین و تفسیر های مختلف از ویژگی های مختلف انسان دیدگاه های متنوعی را در انسان شناسی به وجود آورده است و جهان بینی و انسان شناسی هر مکتب راهنمایی برای نظام تربیتی ویژه آن مکتب است. رویکرد سازنده گرایی بر مبنای انسان شناختی ویژه ای استوار است و تصویری که سازنده گرایی از انسان ارائه می دهد، با دیگر نظریه ها متفاوت است. نظریه سازنده گرایی نظریه ای معرفت شناسانه است که انسان شناسی در آن از جنبه شناختی و معرفتی مورد توجه قرار می-گیرد. هدف از انجام این تحقیق بررسی مبانی انسان شناختی در رویکرد سازنده گرایی و استخراج استلزامات تربیتی آن است. روش مورد استفاده توصیفی- تحلیلی است. و در این راستا به بررسی آراء و نظریات پیشگامان رویکرد سازنده گرایی نظیر: دیویی، پیاژه و ویگوتسکی پرداخته شد و نظریات آنان در مورد انسان و ویژگی های او در سازنده گرایی استخراج گردید. نظریات بررسی شده وجود ویژگی های گوناگون انسانی را در سازنده گرایی نشان می دهد، که از آن ها با نام مولفه های انسان شناسی یاد می شود. از جمله: سازنده بودن، فعال بودن، خلاق بودن، مشارکت پذیری، پویایی، منحصر به فرد بودن، اجتماعی بودن. نتایج به دست آمده شامل دستاورد هایی در انسان شناسی سازنده گرایی هستند که عبارتند از: درک هدفدار بودن انسان در پرتو انسان شناسی، درک اجتماعی بودن انسان در پرتو انسان شناسی، درک ساختن و آفریدن در پرتو انسان شناسی.