اثر کادمیوم بر مایع آمنیوتیک جنین

اثرات سمی کادمیوم به خوبی ثابت شده است و مانند بسیاری از آلوده کننده های محیطی دارای اثرات تراتوژنیک و سمی بر روی جنین می باشد. اثرات فلزات سنگین بر روی جنین بسیار کم شناخته شده است. کادمیوم به عنوان یک سم سیستمیک بر روی بسیاری از عملکردهای سلولی موثر است. کادمیوم تمایز پیش ساز سلول های گلیا را کاهش می دهد و تمایز و تکثیر بسیاری از سلول ها را مهار می کند. تکثیر سلولی با افزایش سرعت سنتز پروتئین همراه است. کادمیوم یک مسموم کننده حاد جفتی است. حفره آمنیون محتوی مایعی است که جنین را در برابر آلودگی ها، ضربات مکانیکی و چسبندگی محافظت می کند. جنین محتویات مایع آمنیوتیک که شامل پروتئین ها، آب و دیگر مواد مغذی مورد نیاز برای رشد وتکوین را می بلعد. دامنه وسیعی از پروتئین ها در مایع آمنیوتیک شناخته شده اند. در این مطالعه اثرات کادمیوم بر روی غلظت کلی پروتئین در مایع آمنیوتیک و الگوی الکتروفورزی پروتئین های مایع آمنیوتیک در پاسخ به تزریق کادمیوم با استفاده از سنجش پروتئینی bio-rad و ژل الکتروفورز بررسی شد. همچنین غلظت کادمیوم را با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر جذب اتمی اندازه گیری شد. مشخص شد که غلظت کلی پروتئین در پاسخ به تزریق کادمیوم در جنین موش کاهش یافت. تغییر در للگوی الکتروفورزی پروتئین های مایع آمنیوتیک در پاسخ به تزریق کادمیوم دیده شد. همجنین مشخص شد که انتقال کادمیوم از مادر به مایع آمنیوتیک با پیشرفت حاملگی افزایش می یابد، بنابراین پیشنهاد می شود که کادمیوم غلظت کلی پروتئین را در جنین موش کاهش می دهد.