بررسی اثربخشی هورمون های انسانی بر عملکرد ریاضی و عوامل پیش بینی کننده آن در دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد

پژوهش های مختلف حاکی از آن دارد که عوامل روانشناسی متفاوت و توانایی شناختی مختلف در افراد وجود دارد که ناشی از تفاوت های فردی بین آنها می باشد و همین عوامل سبب بروز عملکردهای متفاوت در کار ریاضی می شود. از سوی دیگر، محققین آموزش ریاضی نشان دادند بین زن و مرد در عملکرد ریاضی و استراتژی هایی که آنها برای حل مسائل ریاضی به کار می برند، تفاوت وجود دارد. در پژوهش حاضر سعی بر این شده است که نقش و اثر بخشی هورمون های تستوسترون، پرولاکتین، تیروکسین و tsh را بر توانایی فضایی، توانایی استدلال عددی، توانایی استدلال کلامی، توانایی استدلال انتزاعی، دقّت ریاضی، نگرش و اضطراب ریاضی، سبک های شناختی(fd/fi)، ظرفیت حافظه فعّال و عملکرد ریاضی دانشجویان بررسی شود . این تحقیق بر روی تعداد 109 نفر از دانشجویان دوره ی کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد در نیمسال اول سال تحصیلی 1390-1389 انجام شد. در این تحقیق میزان هورمون ها از طریق نمونه گیری خون اندازه گیری شد و برای سنجش دانشجویان در زمینه های مختلف ریاضی مطرح شده در فوق، طی چند روز آزمون های مربوطه گرفته شد و مشاهده شد که در این نمونه: تفاوت معناداری بین سطح هورمون پرولاکتین و عملکرد ریاضی و توانایی فضایی در دانشجویان دختر وجود دارد ؛ همچنین تفاوت معناداری بین سطح هورمون تیروکسین و نمره ی سبک شناختی و توانایی فضایی در دانشجویان پسر مشاهده شد ؛ تفاوت معناداری بین سطح هورمون تیروکسین و دقّت ریاضی در دانشجویان دختر وجود دارد ؛ تفاوت معناداری بین سطح هورمون تستوسترون و توانایی فضایی و توانایی استدلال انتزاعی و توانایی استدلال عددی در دانشجویان دختر وجود دارد ؛ همچنین می توان به این نکات نیز اشاره نمود که در این نمونه نتایج زیر نیز بدست آمد: بین سطح هورمون تستوسترون و سبک شناختی، دقّت ریاضی و اضطراب ریاضی در دانشجویان دختر ارتباط خوبی وجود دارد . بین سطح هورمون پرولاکتین و نمره ی سبک شناختی در دانشجویان دختر ارتباط خوبی برقرار می باشد. بین سطح هورمون tsh ودقّت ریاضی، نگرش ریاضی، توانایی استدلال کلامی و توانایی استدلال انتزاعی در دانشجویان پسر ارتباط خوبی وجود دارد. همچنین بین سطح هورمون tsh و نگرش ریاضی و اضطراب ریاضی در دانشجویان دختر ارتباط خوبی برقرار می باشد. هورمون تیروکسین بر ظرفیت حافظه فعّال دانشجویان پسر و دختر و همچنین بر نگرش ریاضی دانشجویان پسر تأثیر گذار است. بین سطح هورمون تستوسترون و توانایی فضایی و نگرش ریاضی در دانشجویان پسر نیز ارتباط خوبی وجود دارد. بین سطح هورمون تیروکسین وتوانایی استدلال کلامی در دانشجویان دختر ارتباطی خوب وجود دارد. در مورد ارتباط بین هورمون ها و دیگر عوامل پیش بینی کننده در رفتار ریاضی که دراین تحقیق مورد استفاده و ارزیابی قرار گرفت ارتباطی مشاهده نشد .