بررسی اثر بخشی مداخلات زود هنگام روان شناختی- آموزشی بر میزان نشانگان اختلال نقص توجه- بیش فعالی/ تکانشگری درکودکان پیش دبستانی شهر اصفهان

این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی مداخلات زودهنگام روان شناختی- آموزشی بر میزان نشانگان اختلال نقص توجه/ بیش فعالی- تکانشگری در کودکان پیش دبستانی انجام شده است.طرح پژوهش به صورت آزمایشی، همراه با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود.جامعه آماری شامل کلیه کودکان پسر پیش دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی- تکانشگری شهر اصفهان در سال تحصیلی 90-89 بود. بدین منظور، 30 کودک با نشانگان نقص توجه/ بیش فعالی- تکانشگری، به شیوه نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای، انتخاب و با روش تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند (15 کودک در گروه آزمایش و 15 کودک در گروه کنترل). ابزار مورد استفاده، پرسشنامه کانرز والدین بود و مداخلات روان شناختی بر روی گروه آزمایش انجام گرفت. داده های بدست آمده با روش آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که مداخلات زودهنگام روان شناختی- آموزشی بر کاهش نشانه های اختلال نقص توجه/ بیش فعالی- تکانشگری کودکان پیش دبستانی موثر می باشد.توجه به تشخیص و مداخلات زودهنگام روان شناختی- آموزشی می تواند رویکردی موثر در درمان اختلال نقص توجه/ بیش فعالی- تکانشگری باشد.