تجدید پیکربندی شبکه توزیع شعاعی به منظور کاهش تلفات و بهبود ولتاژ با در نظر گرفتن منابع تولید پراکنده

در این پایان نامه از الگوریتم ژنتیک (ga) و یک الگوریتم جدید به نام بهینه سازی بر اساس زیست جغرافیایی (bbo) برای تجدید پیکربندی(بازآرایی) شبکه توزیع به منظورکاهش تلفات و بهبود پروفیل ولتاژ در حضور منابع تولید پراکنده به همراه مکان یابی بهینه تولیدات پراکنده استفاده شده است. همچنین مقایسه هایی بین تلفات و پروفیل ولتاژ شبکه در حالت های زیر صورت گرفته است: مقایسه شبکه درحالت اولیه با شبکه بعد از بازآرایی، مقایسه شبکه درحالت اولیه در حضور منابع تولید پراکنده در مکان های غیر بهینه با شبکه درحالت اولیه در حضور منابع تولید پراکنده در مکان های بهینه، مقایسه شبکه درحالت اولیه در حضور منابع تولید پراکنده در مکان های بهینه با شبکه بعد از بازآرایی در حضور منابع تولید پراکنده در مکان های بهینه، مقایسه شبکه بعد از بازآرایی در حضور منابع تولید پراکنده در مکان های غیر بهینه با شبکه بعداز بازآرایی در حضور منابع تولید پراکنده در مکان های بهینه. شبیه سازی با استفاده از نرم افزار matlab انجام شده است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که بکارگیری توأم جایابی بهینه dg و بازآرایی شبکه توزیع نسبت به بکارگیری تنها یکی از این دو روش اثر قابل ملاحظه ای بر کاهش تلفات و موازنه بار در فیدرهای سیستم و همچنین پروفیل ولتاژ سیستم می گذارد.