مطالع تطبیقی ساز و کارهای تضمین استقلال قاضی در نظام حقوقی ایران و ایالات متحده

استقلال قاضی از جمله تضمین های مو?ثر تحقق حکومت قانون و دادرسی عادلانه است . استقلال قاضی بدین معناست که قاضی در جایگاه دادرسی نسبت به موضوع مطرح شده با آزادی کامل و بر مبنای واقعیت ها و بر پایه موازین حقوقی و بی هرگونه دخالت ، فشار و یا نفوذ نادرست از جانب هریک از بخش های حکومت یا جای دیگر? رسیدگی و تصمیم گیری کند . این امر مستلزم آن است که ساختار دستگاه قضایی به نحوی پیش بینی شود که ضامن استقلال قاضی باشد. و از سوی دیگری ساز و کار ها و تضمیناتی پیش بینی شود تا از کارکرد قاضی، حمایت به عمل آید . از این رو? ساز و کارهای تضمین استقلال قاضی را می توان تحت دو عنوان کلی استقلال ساختاری و استقلال آیینی بررسی کرد . مطالعه تطبیقی ساز و کارهای تضمین استقلال قاضی در دو نظام حقوقی ایران و ایالات متحده به ما نشان خواهد داد? که اگر چه نظام حقوقی ایران از بعد استقلال ساختاری ، تضمین مو?ثرتری را در مقایسه با ایالات متحده به وجود آورده است? اما از بعد ساز و کارهای تضمین استقلال آیینی، دارای کاستی ها و نواقص بیشتری می باشد. و با وجود گذشت بیش از یک سده از نظام قانون گذاری ایران ، به گواهی قوانین و مقررات و به دلایلی که در این تحقیق خواهیم دید? ساز و کار های تضمین استقلال کارکردی قاضی? آنگونه که شایسته آن مقام است ، مورد توجه قانونگذار ایرانی قرار نگرفته است . اصلاحات قانونی و گنجاندن معیارهای صحیح در مقررات? بهبود ساز و کارهای تضمین استقلال آیینی? و شناساندن مفهوم صحیح استقلال قضایی? می توانند تا?ثیر به سزایی در بهبود وضعیت استقلال قضایی ایران داشته باشد . این تحقیق در صدد است از طریق مطالعه توصیفی – تحلیلی و با روش نمونه پژوهشی و با مطالعه موارد مهم نقص استقلال قاضی? راه کارهایی را جهت کاهش موارد نقض استقلال قاضی? ارائه کند . تا ضمن بهبود وضعیت ساز و کار های تضمین استقلال قاضی? پاسخگویی وی نیز بهبود یابد.