صادق سازی: تعهد صادق سازانه و گزاره های صادق سالبه

هدف من در این رساله بررسی دو مساله است: یکی این که آیا اصل صادق سازی می تواند به خوبی تعهد هستان شناسانه را صورت بندی کند؟ دیگر این که آیا می توان صادق ساز مناسبی برای گزاره های صادق سالبه یافت، یا اصل صادق سازی را چنان بازبینی کرد که از مشکل گزاره های صادق سالبه برهد؟ در فصل 1 پس از بحثی کوتاه درباره ی ماهیت دوطرف رابطه ی صادق سازی؛ یعنی حامل صدق و باشنده ها، و رابطه ی صادق سازی، سعی می کنم صورت بندی درخوری از این اصل به دست دهم. سپس به برخی از مشکلاتی که پای بندی به این اصل می آفریند و هزینه های متافیزیکی ای که باید برای چنین پای بندی ای پرداخت اشاره می کنم. از جمله این مشکلات، مشکلاتی است که گزاره های صادق موجهه، راجع به آینده و گذشته و سالبه می آفرینند و از جمله تعهد های هستان شناسانه ای که قائل بودن به این اصل لازم می آورد، تعهد به وجود وضعیت امورها و کلی ها است. در این فصل پس از بررسی اجمالی این مشکلات و تعهدهای هستان شناسانه، مفروضات این رساله درباره ی ماهیت رابطه ی صادق سازی و دو طرف آن و دایره ی شمول این اصل را بیان می کنم. در فصل 2 به نسبت اصل صادق سازی و هستان شناسی می پردازم. ابتدا نطریه های هستان شناسانه ی کواین و کارنپ را، که آن را نظریه های سوری می خوانم، معرفی و نقد می کنم و سپس با اشاره به روی کرد نوکارنپی به هستان شاسی، صورت بندی دقیق تری از نظریه ی صادق سازی در هستان شناسی و شیوه ی تقلیل هستان شناسانه در این نظریه به دست می دهم. سپس با بررسی ادعاهایی که روی کرد صادق سازی را برای حل برخی از مشکلات متافیزیکی، از جمله مساله ی اشیاء مرکب، توانا می داند، نشان می دهم که در بسیاری از این موارد این روی کرد قادر به حل آن مشکلات نیست. سپس نشان می دهم که این روی کرد برای به دست دادن هستان شناسی مناسب تر از روی کرد سوری است و می تواند برخی مشکلات، از جمله مساله ی پخش پذیر بودن صادق سازی بر روی فاصل را حل کند. در فصل های 3 و 4 به مشکل صادق ساز گزاره های صادق سالبه می پردازم. در فصل 3 ابتدا پس از اشاره و تدقیق ملاک های سالبه بودن یک گزاره و صورت بندی این مشکل، مهم ترین راه حل هایی که برای حل این مشکل مطرح شده است (راه حل های ماینونگی، توسل به مانع، توسل به امرواقع سلبی و توسل به تمامیت وضعیت امورها) را نقل و نقد می کنم. در این فصل نشان می دهم که هیچ یک از این راه حل ها خرسند کننده نیست. هم چنین تفاوت ماهوی دو راه حل اخیر را، که برخی آن را از یک سنخ دانسته اند، مستدل می کنم. در فصل چهار با تفصیل بیش تر به یکی دیگر از راه حل های مطرح شده برای گزاره های صادق سالبه، روایت لوییسی از توسل به کاذب سازها، می پردازم. در این فصل نشان می دهم اولاَ برخی گام های استدلال لوییس نادرست اند، ثانیاً صورت بندی او از اصل کاذب سازی خرسندکننده نیست و ثالثاً هر صورت بندی ای از اصل کاذب سازی مشکل صادق ساز گزاره های صادق سالبه را حل نمی کند.