تعمیم و ساده سازی بافت آگاه شبکه

تعمیم و ساده سازی یکی از مفاهیم قدیمی علم نقشه نگاری است که همزمان با به وجود آمدن سامانه های اطلاعات مکانی، ابعاد جدیدی مانند ساده سازی مدل به آن افزوده شده است. مدل سازی بسیاری از زیرساخت های ارتباطی در قالب شبکه، آن را تبدیل به یکی از مهم ترین انواع داده در سامانه های اطلاعات مکانی کرده است. رویکرد ارائه ی خدمات مکانی به کاربران در هر مکان و زمان و با درنظر گرفتن بافت، لزوم توجه به مساله ی ساده سازی بافت آگاه شبکه را یاد آوری می کند. بافت، هرگونه اطلاعات درباره ی موجودیت های موثر در رابطه ی بین کاربر و سرویس است. سامانه ی بافت آگاه، سامانه ای است که اطلاعات و سرویسهای مربوط به کاربر را با توجه به بافتی که پرسش در آن بافت پرسیده شده است، در اختیار کاربر قرار می دهد. یک سامانه می تواند در سطوح محتوا، تحلیل و نمایش، بافت آگاه باشد. ترجیحات کاربر، ویژگی های شناختی کاربر و زمینه های وظیفه ای، از جمله بافت هایی هستند که در این پایان نامه مورد توجه قرار گرفته اند. در این پایان نامه، روش هایی برای ساده سازی بافت آگاه شبکه در سطوح تحلیل و نمایش پیشنهاد شده است. در سطح نمایش به کمک نقاط معنی دار برای کاربر و نقاط مورد علاقه، نمودار ورونوی شبکه ای ایجاد می شود. یال ها و گره های هر ناحیه در نمودار ورونوی، در سطح انتزاع یافته ی بعدی به یک گره تبدیل می شوند. با پالایش پیاپی مولد ها و تکرار مراحل، ساختاری درختی شامل سطوح انتزاع یافته، شکل می گیرد. مسیر به کمک این ساختار و با شیوه ای هماهنگ با ویژگی های شناختی انسان، به کاربر ارائه می شود. برنامه ی کاربردی پیاده سازی شده بر مبنای این روش، برای منطقه ای از شهر وین، موید مزایای آن از نظر ویژگی های شناخت مکانی در انسان و تاثیر بافت های ترجیحات کاربر، ویژگی های شناختی کاربر و زمینه های وظیفه ای بر انتزاع و ساده سازی شبکه در سطح نمایش است. در سطح تحلیل، ترجیح کاربر در استفاده از یال هایی با ویژگی خاص، سبب ایجاد نمودار ورونوی شبکه ای می شود. سه زیرشبکه به کمک این نمودار، تولید می شوند. استفاده از این زیرشبکه ها در یافتن مسیر بهینه، سبب افزایش نسبت طول یال های اولویت دار به طول کل مسیر، می شود. برنامه ی کاربردی پیاده سازی شده بر مبنای این روش ، برای منطقه ای از شهر وین، موید تاثیر گذاری بافت بر ساده سازی شبکه است و مزیت روش پیشنهادی این پایان نامه را در استفاده ی بیشتر از یال های اولویت دار و کوچک تر کردن فضای جستجو، نشان می دهد.