سنتز بیوکونژوگه نانوژل-ارگانوفسفات هیدرولاز و ارزیابی ویژگی های فیزیکوشیمیایی آن

استفاده روز افزون حشره کش های ارگانوفسفره در کشاورزی و تولید عوامل عصبی، معرفی روش های پایدارسازی برای آنزیم های تجزیه کننده نظیر ارگانوفسفر هیدرولاز(oph) را ایجاب می کند. در این مطالعه نانوژل کیتوزان- میریستیک اسید (cma) به عنوان بستری برای آنزیم ارگانوفسفر هیدرولاز سنتز گردید. oph از منشا باکتریایی به دست آمد و روی نانوژل کیتوزان- میریستیک اسید از طریق پیوند های کوالانسی رابط گلوتارآلدهید تثبیت شد. ویژگی های فیزیکوشیمیایی نانوبیوکونژوگه حاصله سپس از طریق اندازه گیری فعالیت آن در شرایط دمایی و ph مختلف و همچنین پایداری و خصوصیات کینتیکی ارزیابی شد(مقادیر km وkcat). نانوژل حاصله ذرات کروی شکل با قطر کمتر از 50 نانومتر به دست آمد. طیف ftir شکل گیری صحیح نانوبیوکونژوگه را تایید کرد. درصد کاهش فعالیت آنزیم بر گذشت روز برای آنزیم تثبیت شده و آزاد به ترتیت 14/1 و 28/2 به دست آمد. با نشان دادن بیشترین فعالیت در ph ، 8 فعالیت آنزیم آزاد و تثبیت شده به ترتیب 93 و 58 درصد کاهش را در نتیجه تغییرات ph از 8 تا 2 نشان دادند. همچنین مشاهدات مشابهی برای گستره بازی و تغییرات دمایی صورت گرفت. به عبارت دیگر بهینه فعالیت در 37 درجه سانتی گراد مشاهده شد. علاوه بر آن پارامتر های کینتیکی نانوبیوکونژوگه بهبود یافت. پایداری بیشتر و کاهش مقدار km برای آنزیم تثبیت شده به شکل طبیعی آنزیم و جایگاه فعال آن در شکل نانوبیوکونژوگه با کمک تثبیت کوالانسی نسبت داده می شود. علاوه بر آن احتمالا ویژگی های چپرونی نانوژل در ایجاد خصوصیات ذکر شده در بالا موثر است.