تأثیر دو روش تمرینی فعالیت ایروبیک و مقاومتی بر تغییرات سطح ملکول چسبان سلولی (icam-1 ) در زنان میانسال بی تحرک

هدف از این پژوهش، مطالعه اثر تمرین ایروبیک و مقاومتی بر سطح ملکول چسبان سلولی(icam-1) زنان میانسال بی تحرک بود. بدین منظور از بین 80 نفر زن سالم غیر ورزشکار و دارای اضافه وزن که در محدوده سنی30-50 سال قرار داشتند و به فرهنگسرای دختران مراجعه می کردند ، تعداد30 نفر زن انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه ایروبیک ، مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. بدین صورت که تعداد 10 نفر در گروه ایروبیک با میانگین سنی 9/4±2/41و میانگین قد 44/4±158 و میانگین وزن 8/13±6/83 و میانگین bmi 03/5±4/33 و تعداد 10 نفر نیز در گروه مقاومتی با میانگین سنی 05/5±7/44 و میانگین قد 73/5±6/159 و میانگین وزن 9±4/80 و میانگین bmi 3/2±5/31 و همچنین تعداد 10 نفر نیز در گروه کنترل با میانگین سنی 19±41 و میانگین قد 21±2/157 و میانگین وزن 7/36±6/80 و میانگین bmi 8/13±7/32 تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت 12 هفته و هفته ای 3 جلسه و هر جلسه 1 ساعت و صبح ها ، طبق پروتکل تمرینی بصورت منظم و فزاینده اجرا شد. برای مطالعه تاثیر 36 جلسه پیاپی تمرین ایروبیک و مقاومتی ، پس از انجام اندازه گیری های اولیه از جمله درصد چربی زیر پوستی ، اندازه گیری های آنتروپومتریکی و قد و وزن ، اولین مرحله خون گیری از آزمودنی ها بصورت ناشتا توسط متخصصین آزمایشگاه مرکز قلب تهران به عمل آمد. مجددا در انتهای دوره پژوهش نیز مرحله دوم خون گیری و اندازه گیری ها انجام شد. خون گیری مرحله دوم نیز در حالت ناشتائی و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. برای آنالیز بیوشیمیایی و سنجش مقادیر (icam-1) از کیت تجاری الایزا شرکت bandar med اتریش توسط دستگاه elisa reader مدل spectera استفاده شد. داده های حاصل با استفاده از آزمون های کولموگروف- اسمیرنف ، آزمون لوین ، آنالیز واریانس یک سویه ، آزمون t-test همبسته و آزمون تعقیبی lsd و tukey تجزیه و تحلیل شدند. نتایج این پژوهش نشان می دهد ، تمرینهای منظم و فزاینده ایروبیک (60-90درصد mhr ) ،کاهش معنی داری در مقادیر (icam-1) ، ( شاخص پیش گوئی کننده حوادث قلبی و عروقی ) ، (p=0.008) ایجاد می کند. (p?0/01) و همچنین تمرینات منظم و فزاینده مقاومتی (60-80 درصد1rm ) نیز منجر به کاهش معنی دار در مقادیر (icam-1) ، (p=0.0001) میگردد(p?0/001) . تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک سویه و سپس آزمون تعقیبیlsd حاکی از تفاوت معنی دار بین گروه های تمرینی ایروبیک و کنترل (p=0.014) و مقاومتی وکنترل (p=0.013) است(p?0/05) و بین تمرینات ایروبیک و مقاومتی از نظر میزان تاثیر ، اختلاف معنی داری وجود ندارد (p=0.985) . همچنین از مزایای دیگر این دو برنامه تمرینی می توان به کاهش مقادیر bmi و درصدچربی بدن در پایان دوره نیز اشاره کرد. به طور کلی این پژوهش نشان می دهد، اندازه گیری ملکول چسبان سلولی (icam-1) ابزار سودمندی در تشخیص موثر عوامل مختلف محیطی در اختلالات عروقی بوده و احتمالا تمرینات منظم و فزاینده ایروبیک و مقاومتی مطابق با پروتکل تمرینی انجام شده با میزان تاثیر مشابه با کاهش غلظت (icam-1) میتواند روشی سودمند در پیشگیری و کاهش آترواسکلروز باشد.