اثر میکروکپسول سازی بر خواص حرارتی آمونیوم پرکلرات

با وجود مزیت های آمونیوم پرکلرات (ap) به عنوان یک اکسیدکننده حالت جامد، شامل محتوای بالای اکسیژن و اینکه در تجزیه هیچ پسماندی به جای نمی گذارد، فرآیند تجزیه گرمایی متوالی آن در یک رنج دمای وسیع هنوز هم مشکل ساز می باشد. هدف این تحقیق بررسی شرایط بهینه برای اصلاح ویژگی های تجزیه گرمایی ذرات آمونیوم پرکلرات توسط تکنیک های میکروکپسول سازی می باشد. از روش حلال-غیرحلال جهت میکروکپسول سازی ذرات آمونیوم پرکلرات توسط تعدادی عامل پوشش دهنده پلیمری نظیر نیتروسلولز و ویتون استفاده شده است. گرماسنجی پویشی تفاضلی (dsc)، تجزیه گرمایی تفاضلی (dta) و گرما وزن سنجی (tg) و میکروسکوپ الکترونی پویشی (sem) برای بررسی خصوصیات گرمایی، گرمای تجزیه شدن و مورفولوژی پوشش نمونه ها بکار گرفته شده است. بررسی های ما نشان داد که با وجود اینکه میکرو ذرات آمونیوم پرکلرات به طور موثر با نیتروسلولز و ویتون پوشش داده می شوند اما یک کاهش قابل توجه در گرمای تجزیه درمورد ویتون رخ می دهد، بنابراین نیتروسلولز به عنوان یک عامل پوشش دهنده برتر ترجیح داده شد. بهرحال گرمای تجزیه شدن برای ذرات آمونیوم پرکلرات خالص و همچنین ایده ال ترین ذرات پوشش داده شده با نیتروسلولز و ویتون بترتیب 380، 503 و j/g 330 می باشد. داده های حاصل از آزمایشات dsc ناهمدما نشان داد که با افزایش سرعت گرم کردن، دمای تجزیه شدن افزایش می یابد. همچنین انرژی فعالسازی، ?h#، ?s# و ?g# فرآیندهای تجزیه ذرات آمونیوم پرکلرات خالص و پوشش داده شده در بهینه ترین شرایط با استفاده از روش های ناهمدما اوزاوا و astm تعیین گردیدند. نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترونی پویشی نمونه ها نشان داد که با افزایش پارامترهای موثر مانند نسبت وزنی عامل پوشش دهنده به آمونیوم پرکلرات و حجم و زمان اضافه شدن غیرحلال، ذرات آمونیوم پرکلرات پوشش داده شده یکنواخت و بدون انباشتگی ایجاد می شوند.