موزائیک سازی تصاویر استریوی صورت به منظور ایجاد تصاویر سه بعدی صورت

موزائیک سازی فرایندی است که از به هم پیوستن چند تصویر متعلق به قسمت های مختلف یک منظره یا جسم خاصی استفاده کرده و تصویر کلی آن را ایجاد می کند. یکی از حالت های خاص موزائیک سازی، موزائیک سازی استریویی است. به طوری که در بینایی استریویی، از دو دوربینی که در موقعیت های خاصی از تصویر قرار دارند، استفاده کرده و عمق جسم را در تصویر به دست می آورند. در مرحله ی بعدی با استفاده از موزائیک سازی استریویی، ساختار سه بعدی آن را می توان ایجاد کرد. یکی از مهمترین بخش های این پروژه تعیین تطابق استریو است. بر این اساس از دو روش برای به دست آوردن تصویر سه بعدی استفاده کردیم. در روش اول توسط روش klt، ویژگی های متناظر را در دو تصویر پیدا کرده و در چند مرحله تصحیح نقاط تطبیق را انجام می دهیم. سپس توسط الگوریتم خاصی نقاط تطبیق اطراف نقاط مرکزی را یافته و تصویر سه بعدی آن را به دست می آوریم. توسط فیلتر فعال بازگشتی تصویر سه بعدی به دست آمده را هموار می کنیم. در روش دوم برای افزایش سرعت الگوریتم، ابتدا توسط روش خاصی نواحی چهره را استخراج کرده و توسط روش pca-sift نقاط کلیدی را یافته و آنها را تصحیح کردیم. نقاط باقیمانده را به روش دلانوی مثلث بندی می کنیم. با در اختیار داشتن نقاط تطبیق رئوس مثلث، توسط درون یابی مختصات تطبیق سایر نقاط را به دست می آوریم. سپس در داخل هر مثلث به روش فراقطعه بندی، مثلث را به قطعات مشابه تقسیم کرده و از تلفیق اطلاعات فراقطعه ها و درون یابی، مختصات دقیق نقطه ی تطبیق را به دست می آوریم. برای فرایند موزائیک سازی از روش تکرار تطبیق نزدیک ترین نقطه بهره برده و ماتریس چرخش و بردار جابجایی را برای دو مجموعه از داده به دست می آوریم. در نهایت توسط ماتریس چرخش و جابجایی، تصاویر سه بعدی را هم مرجع می کنیم. سپس نواحی همپوشانی را استخراج کرده و با اعمال الگوریتمی، گسستگی احتمالی را بین دو تصویر اصلاح می کنیم. الگوریتم را با دادگان استاندارد دانشگاه middlebury مورد بررسی قرار دادیم. نتایج نشانگر این است که الگوریتم فوق نسبت به الگوریتم های kim و baris از لحاظ سرعت و دقت از جایگاه مناسبی برخوردار است. همچنین توسط تصاویر سه بعدی مربوط به پایگاه داده ی frav3d که از نمای روبرو تهیه شدند، تصویر سه بعدی متوسط را به دست آورده و با استفاده از معیار خاصی، دقت الگوریتم مان را مورد ارزیابی قرار می دهیم. خطای بازسازی برای روش اول 85/10 و برای روش دوم 25/9 درصد به دست آمد.