اولترافیلتراسیون روغن کانولا با میسل رشد یافته

چکیده در پژوهش حاضر، امکان دفع ناخالصیهای موجود در میسلای روغن کانولا از طریق غشاء آبگریز pvdf با دو mwco 50 و 100 کیلودالتون در دماها (25 تا 55 درجه سانتیگراد) و فشارهای (2 تا 5 بار) متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. به منظور رشد میسلها و افزایش کارایی دفع، نمونه های روغن با محلولهای آبی کلرید کلسیم، edta و sds پیش تیمار شدند و اثر آنها بر کیفیت تراوه و عملکرد غشاء مطالعه شد. بررسیها حاکی از بالاتر بودن شار تراوه غشاء m116 نسبت به غشاء m183 بود. بیشترین کاهش شار تراوه در غشاءهای m183 و m116 به ترتیب به نمونه های پیش تیمار شده با sds (59 درصد) و کلرید کلسیم (61 درصد) اختصاص داشت. افزایش دما و فشار عملیاتی با افزایش شار تراوه در میسلا و نمونه های پیش تیمار شده همراه بود. نتایج اندازه گیری درصد دفع اجزاء ساختاری روغن شامل فسفولیپیدها، اسیدهای چرب آزاد، ترکیبات قطبی کل و ترکیبات رنگی نشان داد غشاء m116 در دفع اسیدهای چرب آزاد، ترکیبات قطبی و رنگدانه ها کارآمد بود در حالی که غشاء m183 در دفع میسلها و مجتمعهای تشکیل شده توسط فسفولیپیدها کارامدتر بود. همچنین، کارایی دفع اجزاء ساختاری بر اثر افزودن محلول کلرید کلسیم به روغن نسبت به میسلا بیشتر کاهش یافت. به هر حال، پیش تیمار شیمیایی با محلولهای آبی edta و sds به استثنای ترکیبات رنگی سبب افزایش دفع اجزاء مزبور شد. به طور کلی، افزایش دمای عملیاتی از 25 به 55 درجه سانتیگراد در بسیاری از موارد سبب کاهش دفع اجزاء ساختاری روغن گردید. شرکت ترکیبات فنلی در مجتمعها و میسلها به افزایش اندازه و دفع کارآمدتر آنها از غشاء m183 منجر گردید و پیش تیمار شیمیایی بر میزان دفع آنها افزود. قطبیت پایین توکوفرولها به کاهش دفع آنها در نمونه های پیش تیمار شده منتهی گردید. پایش متغیرهای اولیه و ثانویه اکسایشی بیانگر دفع بیشتر پراکسیدها از غشاء m183 و دفع کارآمدتر ترکیبات دی ان مزدوج و کربونیلی از غشاء m116 بود.