بررسی فیزیکوشیمیایی کیفیت آب زیرزمینی کشاورزی در دشت ارسنجان- پهنه بندی خطرات شوری و افزیش سدیم

در نواحی خشک و نیمه خشک کاهش کیفیت آب آبیاری در اثر خشکسالی، پیشروی آب شور، بهره برداری بیش از حد و افت سطح آب زیرزمینی تاثیر مستقیم بر بازدهی محصولات دارد لذا از اهمیت خاصی برخوردار است. در این تحقیق پهنه بندی کیفی آب آبیاری بر اساس آنالیز پارامترهای هیدروشیمیایی وسدیم %na، ec، sar ،کلر cl و rsc و نمودار ویلکوکس در 47 چاه دشت ارسنجان انجام شده است . پهنه بندی توسط سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) و نرم افزار arcgis 9.3 و روش idw (inverse distance weighting) انجام شده است. دشت ارسنجان به دلیل روند کاهش کیفیت آب آبیاری با بحران بلقوه ای مواجه است. رخساره غالب آب دشت ارسنجان بر اساس نمودار پایپر از نوع بی کربناته می باشد براساس نقشه پهنه بندی کلر تغییرات مقدار کلر در نواحی عایشه،گودنظام وخورشید صحرا بین 2/30 تا 100 میلی گرم بر لیتر می باشد که نشان دهنده کیفیت مناسب آب در این نواحی و وجود جبهه ی تغذیه ای مناسب از ارتفاعات سازند های کارستی آهکی اطراف است. تغییرات هدایت الکتریکی دراین مناطق بین598 تا 1000 میکروموس بر سانتی متر می باشد. متوسط سختی آب دشت ارسنجان 67/499 قسمت در میلیون می باشد وآبهای منطقه بر این اساس به دو دسته آب های سخت وخیلی سخت تقسیم می شوند با توجه به پهنه بندی کیفی بنظر می رسد که کیفیت آبهای زیرزمینی از لحاظ کشاورزی در مناطقی از دشت ارسنجان از جمله صالح آباد و زیاد آباد کاهش یافته و چندان مطلوب نمی باشد