آسیب شناسی شرکت های تعاونی صنعتی استان بوشهر و رتبه بندی عوامل موثر بر آنها با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی ahp

به دلیل اهمیت بخش صنعت در توسعه کشور و بویژه صنایع کوچک و زود بازده که می توانند راه- حلی برای رفع معضل بیکاری بوده و هم نیاز های منطقه ای را مرتفع سازند، در این پژوهش برآن شدیم تا به آسیب شناسی شرکت های تعاونی صنعتی که بطور وسیع در سطح کشور پراکنده می باشند، بپردازیم و به این پرسشها پاسخ گوییم: عوامل موثر بر رکود واحدهای تعاونی صنعتی در سطح استان بوشهر کدامند؟ وزن و اهمیت هر یک از عوامل فوق تا چه میزان است؟ و چگونه می توان آنها را بر اساس میزان اهمیت و تاثیرگذاری رتبه بندی نمود؟ البته جامعه آماری ما در این پژوهش تعاونی های صنعتی استان بوشهر می باشند. ولی سعی شد با جمع آوری اطلاعات جامع در رابطه با آسیب شناسی شرکت های تعاونی سراسر کشور مجموعه کاملی از عوامل اثرگذار بر تعاونی ها شناسایی و گردآوری شده و سپس رتبه بندی گردد تا نتایج آن علاوه براستان بوشهر برای سایر نقاط کشور نیز قابل استفاده باشد و بتواند مدیران و فعالان بخش تعاون را در تصمیماتشان یاری برساند. با مطالعه پیرامون آسیب شناسی شرکتهای تعاونی و آنچه که در پیشینه موضوع تحقیقمان یافتیم؛ ملاحظه می شود که عوامل بسیاری اعم از عوامل در سطح کلان مانند تعدد قوانین حاکم بر انواع تعاونی ها تا عواملی چون اطلاع از بازاریابی و اصول آن بر عملکرد شرکتهای تعاونی موثر بوده اند و می توانند باعث رکود و یا غیر فعال شدن تعاونی ها شوند. . سپس این عوامل از طریق پرسشنامه ساختاریافته برمبنای مقیاس امتیازی لیکرت در اختیار تعدادی ازتعاونی های صنعتی استان بوشهر قرار گرفت تا با نظر ایشان و همچنین تعدادی از کارشناسان اداره کل تعاون استان بوشهر و سازمان صنایع و معادن استان تعدیل و اصلاح گردد. در مرحله بعد مجموعه عوامل تعدیل شده، با استفاده از نظر صاحب نظران تعاون استان از طریق تکنیک تحلیل سلسله مراتبی گروهی (gahp) رتبه بندی گردیده است. در پایان نیز برای مهمترین این عوامل راهکارهایی ارائه شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که 1- عملکرد بانکها شامل وثیقه های سنگین برای دریافت تسهیلات، نرخ تسهیلات و تناسب اقساط تسهیلات بانکی با جریان درآمدی تعاونی های صنعتی 2- سطح مهارتهای مدیریتی و 3- بازاریابی و شناخت بازار مهمترین عامل های موثر بر عملکرد شرکت های تعاونی صنعتی استان بوشهر می باشند. شناسایی این عوامل میتواند در تدوین برنامه های آموزشی کارآمدتر موثر باشد. در نهایت این پژوهش راه حلهایی را برای مدیران و دست اندرکاران بخش تعاون بویژه تعاونی های صنعتی پیشنهاد می کند تا بتوانند برای این نقاط آسیب پذیر چاره ای بیندیشند.