بررسی تاثیر مدل حمایتی مراقبت پرستاری مشارکت دوسویه بر تنش و مشارکت دوسویه مادران دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان در یکی از بیمارستانهای آموزشی شهر تهران1389

مقدمه : هنگام بستری نوزاد نارس، مادران آنها سطوح بالایی ازتنش را تجربه می کنند. پرستاران ان.آی. سی. یو. بعنوان یک منبع مهم حمایت ازاین مادران شناخته شده اند. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر مدل حمایتی مراقبت پرستاری مشارکت دو سویه بر تنش و مشارکت والدین در ان. آی. سی. یو بود روش بررسی : مطالعه شبه تجربی و6? نفر از مادرانی که معیار ورود به مطالعه را داشتند ،بررسی شدند. نمونه گیری به صورت مستمر و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه تنش والدین و مشارکت دو سویه بود که هنگام پذیرش و ترخیص نوزاد نارس تکمیل شد. پرستاران از طریق جزوه و جلسات آموزشی که به مدت دو هفته برگزار شد،مدل را آموزش دیدند . مادران گروه شاهد مراقبت پرستاری اولیه روتین و مادران گروه مداخله مدل مراقبتی آموزش داده شده را دریافت کردند .بر طبق مدل، پرستاران، مادران را به بیان نظرات، نگرانی ها، نیازها و همچنین مشارکت در مراقبت از نوزادشان دعوت می کنند.بعلاوه برای رسیدن به بهترین مراقبت برای هر نوزاد، اطلاعات و پیشنهادات در باره مراقبت بطور برابر بین مادران و پرستاران تسهیم می شود . یافته ها : دو گروه از لحاظ متغیرهای دموگرافیک مادران (سن، تحصیلات، نوع زایمان ...) و نوزادان( سن حاملگی، استفاده از وسایل کمک تنفسی...) همسان بودند. میانگین سنی پرستارن 32سال، سابقه کار در بیمارستان7 سال و در ان. آی. سی. یو 4 سال بود. همچنین نتایج نشان داد، که تنش مادران قبل از اجرای مداخله در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت(??/0p=) اما پس از مداخله تفاوت معنی دار بود(000/0p?) خصوصا تنش در ناحیه ارتباط با پرستار. میزان مشارکت پرستار – والدین در زمان قبل و پس از مداخله نیزتفاوت معنی داری داشت (000/ 0p? )