طراحی مدل کارایی شبکه فروش بیمه های عمر (مورد مطالعه شرکت سهامی بیمه ایران به روش تحلیل پوششی داده ها (dea))

همواره کوشش های انسان معطوف بر این است که حداکثر نتیجه را با کم ترین امکانات و عوامل موجود بدست آورد. این تمایل را می توان دست یابی به کارایی بالاتر نامید در عین حال کارایی یکی از مهم-ترین شاخص های ارزیابی عملکرد بهینه واحدهای اقتصادی است و اساسی ترین گام در بهبود کارایی، اندازه گیری آن می باشد. از طرفی توان مدل های تحلیل پوششی داده ها به منظور پاسخگویی به نیازهای کاربردی سبب شده است که تحقیقات وسیعی در حوزه های علمی مختلف انجام گیرد. تحقیقات متعددی که با استفاده از این تکنیک انجام شده است، حاکی از توان قابل ملاحظه این متدلوژی در اندازه گیری کارایی و بهره وری می باشد. با توجه به اهمیت بسیار بالای صنعت بیمه در رشد و توسعه کشورها اندازه گیری کارایی شبکه فروش شرکت های بیمه از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. اندازه گیری کارایی شبکه فروش شرکت های بیمه با بررسی کیفیت و چگونگی عملکرد و مقایسه آن ها گامی در راستای بهبود مستمر عملکرد این شرکت ها می باشد. در همین راستا این پژوهش به تبیین مدلی برای اندازه گیری کارایی شبکه فروش با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها پرداخته است. تحقیق حاضر از نظر هدف، از نوع تحقیقات کاربردی محسوب می شود. همچنین از نظر نحوه گردآوری داده ها این تحقیق توصیفی و از نوع مقایسه ای می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل 24 شعبه و 100 نمایندگی واقع در تهرانشرکت بیمه ایران می باشد.انتخاب نهاده ها و ستانده ها در این تحقیق با توجه به تحقیقات مشابه، مصاحبه و نظرسنجی از کارشناسان و خبرگان شرکت بیمه ایران انجام گرفته است. معیارهایی که برای شعب انتخاب شده اند، برای نهاده عبارتند از: مهارت نیروی انسانی، هزینه های اداری، دستمزد و درجه شعبه. برای ستانده نیز میزان فروش بیمه عمر می باشد. همچنین نهاده های مربوط به نمایندگی شامل: مهارت مدیر نمایندگی و درجه نمایندگی است و ستانده مربوطه نیز میزان فروش بیمه عمر می باشد. در نهایت با توجه به تجزیه و تحلیل های انجام شده از مدل های متعدد dea، مدل bccنهاده گرا به منظور اندازه گیری کارایی شبکه فروش بیمه ایران مدلی مناسب تشخیص داده شد.