بررسی شالوده شکنی پادگفتمانهای پهلوی دوم

چکیده پهلوی دوم به عنوان یک گفتمان از مفصل بندی عناصر و مولفه های خاصی در یک مقطع تاریخی در ایران شکل گرفت و برمبنای همین عناصر و مولفه ها حوزه مشروعیت خود را تعریف نمود. گفتمان فوق ناگریز درمقابل حوزه مشروعیت «خود» به غیریت سازی و تعریف حوزه غیریت پرداخت که از آنها تحت عنوان پادگفتمانهای پهلوی دوم یاد می شود. این تحقیق در پی یافتن ارتباط بین هویت یابی گفتمان پهلوی دوم از طریق نفی غیریت ها و درحاشیه قرار دادن آنها و فروپاشی و واژگونی خود می باشد. این تحقیق سعی دارد در پرتو دو نظریه تحلیل گفتمان لاکلا و موفه و شالوده شکنی دریدا ضمن بررسی نحوه شکل گیری، غیریت سازی و انتقال گرایی گفتمان حاکم در دوره پهلوی دوم و دلایل ناکامی آن، به بررسی تلاش های شالوده شکنانه غیریت ها در از بین بردن هژمونی گفتمان حاکم و در نهایت نحوه هژمونی شدن گفتمان امام خمینی (ره ) بپردازد. دراین پژوهش از روش توصیفی – تحلیلی و اسنادی استفاده شده و تلاش شده است تا با رجوع به کتابها و منابع دست اول از سطح تحلیل های تعیین کننده اقتصادی عبور کرده و در عرصه سیاست به عنوان کارزاری که قدرت و روند گفتمانی آن تعیین تکلیف می شود و نهایتاً یک گفتمان بر گفتمانهای رقیب به سروری می رسد مورد مطالعه قرارگیرد. کلیدواژه ها: شالوده شکنی، گفتمان، پادگفتمان، پهلوی دوم، غیریت،استراتژیهای انتقالگرا