تأثیر آموزش هوش هیجانی بر اختلالات رفتاری،هوش هیجانی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر دوره ایتدایی دارای اختلالات رفتاری شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش هوش هیجانی بر اختلالات رفتاری، هوش هیجانی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر دوره ابتدایی دارای اختلالات رفتاری شهر اهواز بود. جامعه آماری این پژوهش را کل دانش آموزان دختر سال چهارم و پنجم ابتدایی شهر اهواز که در سال تحصیلی 90-1389 مشغول به تحصیل بودند تشکیل می دهد. نمونه پژوهش به صورت تصادفی مرحله ای انتخاب شد. تعداد 60 نفر دانش آموزی که بر اساس مصاحبه بالینی و سیاهه رفتاری کودک (cbcl) دارای اختلالات رفتاری تشخیص داده شده بودند، به شیوه تصادفی، در دو گروه آزمایش و گواه اول قرار گرفتند. از بین دانش آموزانی هم که بدون اختلالات رفتاری تشخیص داده شده بودند 30 نفر به شیوه تصادفی انتخاب و در گروه گواه دوم گمارده شدند. از هر سه گروه پیش آزمون گرفته شد. گروه آزمایش 12 جلسه آموزش مهارت های هوش هیجانی را دریافت کردند، اما دو گروه گواه آموزشی دریافت نکردند. پس از پایان جلسات آموزشی، از هر سه گروه پس آزمون به عمل آمد. داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری (mancova) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بیانگر آن بود که آموزش هوش هیجانی، در کاهش اختلالات رفتاری و افزایش هوش هیجانی و عملکرد تحصیلی موثر واقع شده است.