طراحی مدل استقرار مجدد آمبولانس های مکان یافته با هدف پوشش حداکثری تقاضا

چکیده امروزه در تمامی کشورها، منابع عمومی برای بخش بهداشت و درمان جهت برآورده کردن تقاضا ناکافی هستند. بنابراین سیاست گذاران و تامین کنندگان بهداشت و درمان، باید بتوانند موثرترین روش ها را در پاسخ به نیاز های شهروندان با منابع محدودی که در دسترس اند، به کار گیرند. تاکنون مسائل متعددی در زمینه خدمت دهی در بخش بهداشت و درمان و نقش مدل های تحقیق در عملیات در این مسائل، مورد بررسی محققین و متخصصین حوزه بهداشت و درمان قرار گرفته است. یکی از مهمترین مسایلی که در این حوزه مطرح می شوند، مکان یابی و نحوه استقرار مجدد آمبولانس ها به منظور پوشش حداکثری مناطق و خدمت دهی مطلوب به بیماران در شرایط اضطراری است. تصمیم گیران سیستم های خدمات فوریت های پزشکی همواره با این مسئله پیچیده روبرو هستند که به منظور پاسخ دهی سریع و بهینه به تماس های درخواست خدمات فوریت های پزشکی، آمبولانس ها باید در چه موقعیتی مستقر شوند. علاوه بر این، آنها اغلب به منظور حفظ و یا تامین سطح معینی از معیارهای عملکرد، تحت فشار تعهدات قراردادی و یا اهداف مدیریتی هستند. این مسئله، با افزایش نرخ تماس های اضطراری، بدتر شدن شرایط ترافیکی، و افزایش هزینه های عملیاتی، پیچیده تر خواهد شد. راهبردهای مرتبط با استقرار مجدد آمبولانس، یکی از رویکردهایی است که می تواند به طور چشمگیری از این فشارها کاسته و سطح معیارهای عملکرد را بهبود دهد. هدف از این تحقیق مکان یابی آمبولانس های در دسترس، با توجه به الگوی تقاضا و به دنبال آن استقرار مجدد آمبولانس های مکان یافته است. بدین منظور بعد از مکان یابی آمبولانس ها، مدلی با هدف کمینه سازی امیدریاضی مسافت های طی شده به وسیله آمبولانس ها در حالت استقرار مجدد طراحی و ارائه می گردد. سپس، کارایی مدل پیشنهادی با استفاده از نتایج محاسباتی نشان داده می-شود. در پایان، نتایج تحقیق و زمینه های تحقیقاتی آتی ارائه می شوند. تحقیق در عملیات؛ بهداشت و درمان؛ مکان یابی؛ استقرار مجدد؛ آمبولانس؛ پایگاه.