فرایند اتحاد استراتژیک در توسعه ی گردشگری ورزشی استان های شمالی ایران (مازندران،گلستان و گیلان)

گرایش های اخیر در دنیای کسب و کار و تکنولوژی پیشرفته تاثیری عمیق روی اغلب شرکت ها گذاشته است. نتیجه اصلی این گرایش ها، رقابت در حال افزایش بین شرکت هاست، به نحوی که نیاز به استراتژی های جامع تر و وسیع تر را برای اطمینان از حیات طولانی مدت شرکت ها افزایش می دهد. یکی از این استراتژی ها، اتحاد استراتژیک است. یکی از زمینه های اتحاد های استراتژیک ورزش، به خصوص گردشگری ورزشی است. گردشگری ورزشی بخشی از گردشگری به شمار می آید که با سرعت بالایی در حال رشد و تبدیل شدن به صنعتی بزرگ و مستقل است. هدف این تحقیق فرایند اتحاد استراتژیک در توسعه ی گردشگری ورزشی استان های شمالی ایران (مازندران،گلستان و گیلان) است. بنابراین، 118 رئیس/معاون، هیئت علمی و کارشناس به عنوان نمونه ی تحقیق انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات در این تحقیق از دو پرسشنامه ی محقق ساخته استفاده شد. میزان اعتبار آن به روش آلفای کرونباخ 92 و 86 صدم محاسبه شده بود. داده ها با استفاده ازکروسکال والیس، یومن ویتنی،anova و توکی در سطح معناداری 5%? p تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که در حوزه ی جاذبه های مشترک به ترتیب: 1-جاذبه های مربوط به جنگل ، 2-جاذبه های ورزشی مربوط به ورزش های ساحلی، 3-جاذبه های مربوط به آب گرم و طبیعت درمانی، 4-جاذبه های مربوط به برگزاری مسابقات و رویدادهای ورزشی،5-جاذبه های مربوط به تپه نوردی و طبیعت گردی، 6-جاذبه های مربوط به شکار و صید، 7-جاذبه های مربوط به کوهنوردی وغارنوردی، 8-جاذبه های مربوط به ورزش های زمستانی و در حوزه های اتحاد به ترتیب: 1-اتحاد مدیریت دانش، 2-اتحاد سرمایه گذاری ، 3-اتحاد تحقیق و توسعه، 4-اتحاد مدیریت 5-اتحاد ساختاری از بالاترین اهمیت در توسع? گردشگری ورزشی برخوردار هستند. با توجه به نتایج پتانسیل های بالقوه ی، جنگل های شمال، دریاچه ی خزر، باریک? ساحلی ایران در این منطقه مجموعه ای از زیباترین چشم اندازهای طبیعی را در خود جای داده است. که توجه به این جاذبه ها برای تشکیل اتحاد ضروری به نظر می رسد.