طراحی و آزمون الگویی از پیش بین های بخشش و اثر آن بر بهزیستی روان شناختی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر راهبردهای مقابله ای بر بخشش از طریق عاطفه مثبت و منفی و هم چنین اثر علّی بخشش بر بهزیستی روان شناختی روی یک نمونه 352 نفری دانشجویان دانشگاه شهید چمران می باشد. ارزیابی الگوهای پیشنهادی با استفاده از الگویابی معادلات ساختاری (sem) بر اساس نرم افزار amos-16 انجام گرفت. تحلیل های الگویابی معادلات ساختاری نشان دادند که الگوی پیشنهادی اثر بخشش بر بهزیستی روان شتاختی برازنده داده ها می باشد، اما الگوی پیشنهادی پیشایندها برازنده داده ها نمی باشد و نیاز به بهبود دارد. در نتیجه، با حذف مسیرهای غیرمعنی دار و اضافه نمودن چند مسیر جدید، برازش الگوی نهایی پیشایندها با داده ها تأیید گردید. استفاده از آزمون تفاوت مجذور کای نیز روند بهبود الگوی نهایی را مورد تأیید قرار داده است. تحلیل های دیگر نیز نشان دادند که راهبردهای مقابله انطباقی اثر غیر مستقیم معنی داری بر بخشش از طریق عاطفه مثبت دارد. از میان راهبردهای مقابله غیر انطباقی، مقابله هیجانی بر بخشش اثر غیر مستقیم معنی داری از طریق عاطفه منفی داشت، اما مقابله اجتنابی چنین رابطه غیر مستقیم معنی داری با بخشش از طریق عاطفه منفی نداشت. مسیر بخشش به بهزیستی روان شناختی نیز مورد تأیید قرار گرفت.