بررسی اثر منابع مختلف زئولیت برسنتز پروتئین میکروبی جمعیت پروتوزوا کینتیک تخمیروph منابع مختلف کربوهیدرات و پروتئین به روش ازمایشگاهی

به منظور مطالعه اثر چهار نوع زئولیت (کلینوپتیلولیت 1، کلینوپتیلولیت 2، a وهیولاندیت) روی فراسنجه های شکمبه 7 آزمایش جداگانه در شرایط آزمایشگاهی انجام گردید: آزمایش اول: در این آزمایش روند تولید گاز منابع مختلف کربوهیدرات (دانه گندم، دانه ذرت، تفاله چغندرقند، علوفه سیلو شده ذرت و شکر) در 2، 6، 10، 14، 18، 22، 24، 48 و 72 ساعت بعد از انکوباسیون تولید گاز اندازه گیری گردید. نتایج این آزمایش نشان داد که کلینوپتیلولیت 2 سبب افزایش فاز تأخیر و کلینوپنیلولیت1 سبب افزایش نرخ تولید گاز به طور معنی داری (0.05p?) نسبت به گروه شاهد شد.در همه زئولیت ها جز کلینوپتیلولیت 2 افزایش میزان پتانسیل تولید گاز داشتند اما از نظر آماری اختلاف معنی دار نسبت به گروه شاهد نداشتند.آزمایش دوم: در این آزمایش نیز از تکنیک تولید گاز استفاده شد، با این تفاوت که خوراک های مورد آزمایش از منابع پروتئینی مختلف (پودر ماهی، کنجاله سویا، کنجاله پنبه دانه و اوره به عنوان منبع نیتروژن غیر پروتئینی) انتخاب شد و زئولیت های کلینوپتیلولیت 2 و هیولاندیت به طور معنی دار(0.05p?) سبب کاهش میزان پتانسیل تولید گاز نسبت به گروه شاهد شدند. برای پارامترهای فاز تءخیر و نرح تولید گاز اختلاف معنی داری(0.05p?) بین زئولیت ها و نسبت به گروه شاهد مشاهده نگردید. در آزمایش سوم با استفاده از خوراک های کربوهیدراته ph لوله های آزمایش حاوی خوراک های کربوهیدرات که در آزمایش اول مورد مطالعه قرار گرفتند در ساعت 2، 6، 10، 14، 18 و 22 بعد از انکوباسیون اندازه گیری شد. اضافه کردن زئولیت ها باعث تغییری در ph محیط نشدند. آزمایش چهارم: در این آزمایش ph محیط انکوباسیون با استفاده از خوراک های به کار رفته در آزمایش 2 تعیین شد با این تفاوت که ph منابع پروتئینی مورد استفاده در آزمایش دوم در ساعات 2، 6، 10، 14، 18 و 22 بعد از انکوباسیون اندازه گیری شد. اضافه کردن زئولیت ها منجر به تغییر در ph محیط نشد. آزمایش پنجم: در شرایط آزمایشگاهی و طبق روش تیلی و تری (1963) انجام گردید . ابتدا پروتئین خام منابع کربوهیدرات (دانه گندم، دانه ذرت، علوفه خشک شده یولاف، علوفه سیلو شده ذرت و شکر) را توسط اضافه کردن اوره به 12 درصد ماده خشک رسانده و تولید گاز آن ها در ساعات 2، 6، 10، 14، 18، 22، 24 ،48 و 72 ساعت بعد از انکوباسیون اندازه گیری گردید. اوره میزان میانگین فاز تأخیر خوراک ها را به طور معنی داری (0.05p?) نسبت به گروه شاهد کاهش داد. زئولیت ها اختلاف معنی داری را برای هیچکدام از پارامترها (میزان پتانسیل تولید گاز، نرخ تولید گاز و فاز تأخیر) با گروه شاهد نشان ندادند. زئولیت ها در کنار به طور معنی داری (0.05p?) سبب کاهش میزان پتانسیل تولید گاز و افزایش نرخ تولید گاز نسبت به گروه شاهد گردید. اما زئولیت ها در تیمارهای فاقد اوره به طور معنی دار (0.05p?) سبب افزایش و کاهش به ترتیب میزان پتانسیل تولید گاز و نرخ تولید گاز گردید.آزمایش ششم: در این آزمایش اثر زئولیت های کلینوپتلیولیت 2 و a بر جمعیت پروتوزوآها با دو جیره مختلف، یکی شامل 25 درصد کنستانتره و 75 درصد علوفه و دیگری شامل 40 درصد کنستانتره و 60 درصد علوفه، در ساعات 3 ، 6 و 10 بعد از انکوباسیون مورد بررسی قرار گرفت. زئولیت کلینوپتلیولیت 2 سبب افزایش معنی دار (0.05p?) جمعیت پروتوزآها در ساعت 3 و 10 بعد از انکوباسیون و برای زئولیت a فقط در ساعت 3 بعد از انکوباسیون این افزایش مشاهده گردید. آزمایش هفتم: این آزمایش همانند آزمایش پنجم انجام شد با این تفاوت که اثر زئولیت های کلینوپتلیولیت 2و a را بر پروتئین میکروبی در ساعات 3، 6 و 10 بعد از انکوباسیون، با جیره های پایه ای شامل 25 درصد کنستانتره 75 درصد علوفه و 40 درصد کنستانتره و 60 درصد علوفه ، مورد بررسی قرار گرفت. زئولیت های کلینوپتلیولیت 2 در ساعات 3 و 10 بعد از انکوباسیون کاهش معنی دار (0.05p?) میزان پروتئین میکروبی نسبت به گروه شاهد گردید اما برای زئولیت a این کاهش در ساعت 3 اختلاف معنی داری نسبت به گروه شاهد نداشتند.