طراحی مدرسه راهنمایی دخترانه در مشهد

در نزد علمای روانشناسی یادگیری معماری مدارس به مثابه قرارگاه آموزشی یکی از پارامترهای موثر تربیتی و آموزشی در امر یادگیری به شمارمی رود و همانگونه که صاحبان اندیشه عوامل گوناگون چون معلم ،روش تدریس ،کتب درسی، مدیریت آموزشی وغیره را به عنوا ن عوامل موثر در فرایند تحصیلی مورد تأکید قرار می دهند معماری مدرسه نیز دراین میان به عنوان یک عامل زنده و پویا درکیفیت فعالیتهای آموزشی وتربیتی دانش آموزان ایفای نقش می کند. هر چند وجود فضای آموزشی شرط لازم در امر یادگیری است اما به تنهایی کافی نیست و پرداختن به بعد کیفی فضاهای آموزشی ، از آن جهت که مدرسه یکی از محیط های تاثیرگذار بر رشد شخصیت در طول سالهای زندگی است حائز اهمیت است. وجود حس تعلق به فضا از معیار های کیفی مهم در طراحی فضا ست و به نوعی ضامن پایداری فضا است. در طراحی مدارس نیز ایجاد فضا هایی که دانش آموزان بتوانند حس تعلق را در آن ایجاد کنند از اهمیت خاصی بر خوردار است. چرا که چنانچه افراد حس تعلق به فضایی خاص داشته باشند ، بودن در آن فضا برایشان خوشایند است و حضور افراد در فضا که لازمه و ضامن زنده بودن آن ؛ فضا ؛ می باشد را به همراه دارد. رساله پیش رو با دستاویز قرار دادن موضوع طراحی یک" مدرسه راهنمایی دخترانه در مشهد" ، با استفاده از معیارهای پاسخده ای به فضا؛ با محور قرار دادن کتاب محیط های پاسخده؛ در جستجوی راهکارهایی است تا با به کارگیری آنها در طراحی بتواند احساس تعلق در مدرسه را افزایش دهد.