بررسی رابطه بین شخصیت ورضایت مندی شغلی وکارایی کارکنان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیت وکارایی و رضایت مندی شغلی کارکنان است.این تحقیق به روش توصیفی ازنوع همبستگی است که بر روی کارکنان شاغل درشرکت پایانه نفتی ایران درخارک انجام گرفت. دراین مطالعه تعداد 260 نفر پرسنل شاغل به روش تصادفی انتخاب و پنج ویژگی شخصیتی توسط پرسش نامه پنج عاملی شخصیت پاول تی.کاستا ورابرت آر.مک کری(1991) ورضایت مندی شغلی توسط پرسشنامه مینه سوتا وکارایی توسط پرسش پرسشنامه کارایی موردارزیابی قرار گرفتند..نتایج تحقیقی نشان داد که بین کارایی و عامل برونگرایی همبستگی مثبت ومعناداری وجوددارد.وبین کارایی و عامل آزرده خویی رابطه منفی ومعناداری به چشم می خورد.ولی بین سایر عوامل شخصیتی وکارایی همبستگی دیده نمی شود.ازبین عوامل شخصیتی،عامل آزرده خویی با رضایت شغلی همبستگی منفی ومعناداری دارد و بین عامل های برونگرایی،دل پذیری وباوجدان بودن با رضایت شغلی همبستگی مثبت ومعناداری وجود دارد.وبین عامل انعطاف پذیری با رضایت شغلی همبستگی به چشم نمی خورد.همچنین بین زنان ومردان درتوانایی شغلی وتنوع شغلی تفاوت معنادارمشاهده شد.وازلحاظ سطوح تحصیلات بین زن ومرد تفاوت معناداری دیده نشد.نتایج پژوهش تایید کننده این واقعیت است که ویژگی های شخصیتی درپیش بینی رضایت شغلی وکارایی اثرتعیین کننده ای دارند.