بررسی رابطه بین مالکیت متمرکز و نسبت سود تقسیمی (dps)در صنایع مواد شیمیایی و دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

چکیده پرداخت سود سهام یکی از اطلاعات مورد توجه سرمایه گذاران می باشد. عوامل مختلفی می تواند در پرداخت سود سهام موثر باشد. از جمله ی این عوامل می توان به ساختار مالکیت شرکت ها اشاره کرد. سرمایه گذاران مختلف می توانند اثرات متفاوتی روی عملکرد شرکت و همچنین پرداخت سود سهام داشته باشند. سوال اصلی این تحقیق این است که آیا بین مالکیت متمرکز و میزان تقسیم سود رابطه ای وجود دارد؟ برای این منظور داده های مورد نیاز این پژوهش از 35 شرکت فعال در صنعت مواد شیمیایی و دارویی عضو بورس اوراق بهادار تهران، در دوره زمانی 1387-1381 با استفاده از نرم افزار ره آورد و سایت سازمان بورس اوراق بهادار تهران جمع آوری گردیده است. تکنیک آماری مورد استفاده جهت آزمون فرضیات، رگرسیون چند متغیره می باشد. تحقیق حاضر شامل 6 فرضیه می باشد که به بررسی رابطه ی بین متغیرهای مالکیت متمرکز، مالکیت سرمایه گذاران نهادی، جریان نقد آزاد، اهرم مالی، فرصت های رشد و اندازه ی شرکت با میزان تقسیم سود (محاسبه شده بوسیله نسبت سود تقسیمی هر سهم) پرداخته است. نتایج نشان می دهد که شرکت ها با سطح مالکیت متمرکز بالاتر، سود بیشتری توزیع می نمایند. همچنین نتایج نشان داده است که شرکت ها با درصد بالای مالکیت سرمایه گذاران نهادی، جریان نقد آزاد زیاد، اهرم مالی کم، فرصت های رشد کم و اندازه ی بزرگتر، تقسیم سود بیشتری دارند. واژگان کلیدی: سود تقسیمی، مالکیت متمرکز، مالکیت نهادی، جریان نقد آزاد، مدل علامت دهی